i 
Znak 
wygląda w A jak akcent (krótki), jednak umieszczony jest pomiędzy nutami, co wyklucza taką interpretację. Biorąc pod uwagę 
wpisane po tym znaku, można przyjąć, że mamy do czynienia z krótkimi widełkami diminuendo, co podajemy w tekście głównym. Interpretacja przyjęta w Wn (→Wf,Wa) dopasowuje ten takt do poprzednich dwóch, w których podobnie wyglądający znak występował na 3. mierze taktu i mógł być odczytywany jako akcent. Przenosząc znak na 3. miarę, sztycharz (adiustator?) Wn musiał go zmieścić – wyraźnie wbrew A – razem z , co wypadło dość niezręcznie i zostało zmienione, choć nie zawsze w sposób znaczący, we wszystkich pozostałych wydaniach. W ramach tych zmian w Ww omawiany znak przesunięto przed 3. miarę, w sposób bliski notacji A.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn