t. 233-235
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Zdaniem redakcji, widoczne w A znaki nad trzema półnutami l.r. należy – mimo drobnych różnic w kształcie i umiejscowieniu – interpretować jako akcenty długie odnoszące się do tych właśnie synkopowanych akordów l.r. W wydaniach tylko 2. i 3. znak odtworzono w miarę poprawnie jako krótkie akcenty pod półnutami l.r. Natomiast znak w t. 233 przydzielono do pr. r., a przede wszystkim przesunięto o ósemkę wcześniej, co jest wyraźnie sprzeczne z zapisem A. Podobnie umiejscowiony, błędny znak widnieje także w t. 234, w którym akcent A odtworzono dwukrotnie, raz w pr.r., raz w l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn |
|||||
t. 235
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W źródłach nie ma przed dolną nutą 7. ósemki taktu, gdyż zarówno Chopin, jak i wydawcy uważali znak przed 1. ósemką za obowiązujący także tu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach |
|||||
t. 235
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
W tekście głównym pomijamy występujące w źródłach bemole ostrzegawcze przed oktawą As1-As (w A tylko przed As). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
|||||
t. 235-236
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Brak dłuższego łuku odpowiadajęcego łukom w poprzednich 3 analogicznych sytuacjach, trzeba w tym kontekście uznać za niedopatrzenie Chopina. Tak to też potraktowano już w Wn (→Wf,Wa,Ww). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||
t. 236
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I
..
Patrząc na zapis 2. ćwierćnuty l.r. w A, można mieć wątpliwości, czy zawiera ona nutę c1, gdyż nie widać tam okrągłej główki tej nuty, podobnej do g lub d1. O jej obecności świadczy wyraźne zgrubienie laseczki tej ćwierćnuty, które w autografach Chopina bywa często jedynym graficznym sygnałem istnienia nuty na linii dodanej – por. np. c1 na początku następnego taktu, a także niektóre c3 i c4 w t. 231-235. Ostateczna ocena tego typu sytuacji zależy w dużej mierze od kontekstu, który w omawianym miejscu zdecydowanie przemawia na korzyść obecności c1 – ćwierćnuta ta kontynuuje plan dźwiękowy ustanowiony półnutowymi akordami 3 poprzednich taktów, z których każdy zawiera c1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A |