t. 322
Łuk od 1. ósemki w A ! miniat: wycinek jw. EZTU = długi łuk |
||
Łuk od początku taktu w Wn i Wf (→Wa) ! miniat: wycinek Wn1. EZnieU |
W A moment rozpoczęcia łuku obejmującego końcowy pasaż nie jest jasno zdefiniowany. Czubek łuku wypada pomiędzy 1. a 2. ósemką trioli i jest położony dość wysoko nad nutami (nad krótszym łukiem wydzielonego głosu), tak iż nie wiadomo, której z nich dotyczy. Czynniki te mogły spowodować, że sztycharz Wn, uznając ten zapis za niedokładny w większej skali, poprowadził łuk od 1. nuty taktu. Dłuższy łuk Wf mógł mieć podobną genezę, możliwe są jednak i inne scenariusze – w wydaniu tym brak drugiego łuku w tym takcie, tak więc kopista (lub sztycharz) mógł uznać zachodzące łuki A za niedokładnie zapisane przedłużenie łuku. Zdaniem redakcji, łuk A ma biec od przydzielonej do obu rąk 1. ósemki trioli (es), od której zaczyna się charakterystyczny 6-nutowy motyw leżący u podstaw całego pasażu (por. t. 188-195). Tak zinterpretowany zapis A podajemy w tekście głównym.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A
notacja: Łuki