Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 18, t. 316-332
s. 1, t. 1-20
s. 2, t. 21-42
s. 3, t. 43-60
s. 4, t. 61-75
s. 5, t. 76-90
s. 6, t. 91-105
s. 7, t. 106-126
s. 8, t. 127-147
s. 9, t. 148-163
s. 10, t. 164-178
s. 11, t. 179-198
s. 12, t. 199-224
s. 13, t. 225-240
s. 14, t. 241-255
s. 15, t. 256-271
s. 16, t. 272-293
s. 17, t. 294-315
s. 18, t. 316-332
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 322

Łuk od 1. ósemki w A

! miniat: wycinek jw.                  EZTU = długi łuk

Łuk od początku taktu w Wn i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek Wn1.                   EZnieU

W A moment rozpoczęcia łuku obejmującego końcowy pasaż nie jest jasno zdefiniowany. Czubek łuku wypada pomiędzy 1. a 2. ósemką trioli i jest położony dość wysoko nad nutami (nad krótszym łukiem wydzielonego głosu), tak iż nie wiadomo, której z nich dotyczy. Czynniki te mogły spowodować, że sztycharz Wn, uznając ten zapis za niedokładny w większej skali, popro­wadził łuk od 1. nuty taktu. Dłuższy łuk Wf mógł mieć podobną genezę, możliwe są jednak i inne scenariusze – w wydaniu tym brak drugiego łuku w tym takcie, tak więc kopista (lub sztycharz) mógł uznać zachodzące łuki A za niedokładnie zapisane przedłużenie łuku. Zdaniem redakcji, łuk A ma biec od przydzielonej do obu rąk 1. ósemki trioli (es), od której zaczyna się charak­te­rystyczny 6-nutowy motyw leżący u podstaw całego pasażu (por. t. 188-195). Tak zinter­pre­towany zapis A podajemy w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfJ, WfS, Wn1, Wn2, Wa1, Wa2