|
|
! miniat: wycinek jw. TGTU = 4 kolejne krótkie akcenty od drugiego 316 |
|
|
EZnieU = 4 |
|
|
Akcenty długie według Wf ! miniat: Corel, 4 długie tam, gdzie widły Wf |
Odczytane dosłownie, znaki Wf (→Wa) można interpretować jako widełki 
(zwłaszcza dłuższy od pozostałych, drugi znak w t. 317) i tak je odtwarzamy w naszych transkrypcjach. Wyraźna różnica długości i położenia tych znaków w stosunku do akcentów A wynika prawdopodobnie z ich dwukrotnego, niezależnego dopisywania przez Chopina w A oraz [KF] lub korekcie Wf1. Przemawia to za sugerowaną przez kontekst interpretacją znaków Wf jako akcentów długich, toteż – akceptując ich autentyczność – proponujemy je w tej formie jako wersję alternatywną w stosunku do krótkich akcentów A.
Patrz też uwaga w t. 318.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki