|
|
Krótkie akcenty w A (odczyt dosłowny) i Wa2 ! miniat: wycinek, pół taktu + akord, tylko dolna 5-linia; tu Wa2. oba krótkie |
|
|
Różne akcenty proponowane przez redakcję TGTU = krótki i długi |
|
|
Akcenty długie w Wn |
|
|
Odczytane dosłownie oba akcenty w A wydają się mniej więcej jednakowe i raczej krótkie – por. akcenty długie w połowie t. 228 i 230. Jednak właśnie porównanie z tymi taktami, a także t. 311, 313 i 315, sugeruje, że Chopinowi mogło jednak chodzić o ich zróżnicowanie. Różnicy długości można się istotnie dopatrzeć, jeśli porównywać górne ramiona obu znaków, które jako pisane najprawdopodobniej w pierwszej kolejności można uważać za staranniej wyrysowane, a co za tym idzie, bardziej miarodajne. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy akcent krótki na początku taktu, a długi w środku. W Wn ujednolicono znaki w kierunku akcentów długich.
Brak znaków w Wf (→Wa1) wynika niemal na pewno z ich nieobecności w A, w czasie, gdy powstawała [KF], będąca podstawą Wf – Chopin dopisał akcenty już po ukończeniu kopii. W Wa2 dodano akcenty na podstawie Wn1, interpretując je jako krótkie.
Patrz t. 144-146
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki