t. 76-77
Zbiegnięcie łuków w A (prawdopodobna interpretacja) i Wf (→Wa) ! miniat: wycinek, tu Wf, ostatnia ósemka 76+ 3 ósemki 77, tylko górna 5-linia. EZTU = cały 76 + lewy koniec 77 |
||
Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→Wn) EZnieU lewy koniec |
W A łuk w t. 76, ostatnim w linii tekstu, sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk na początku t. 77. Porównanie z analogicznymi sytuacjami w t. 163-164 i 243-244, które w A wypadają wewnątrz linii, nie ułatwia odgadnięcia intencji Chopina, gdyż t. 163-164 mają ciągły łuk, a t. 243-244 – podzielony. W tej sytuacji, w tekście głównym przyjmujemy rozwiązanie Wf, które można uznać za kompromisowe – łuki zbiegające się na 1. ósemce t. 77.
Podobnie w t. 80-81.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Niepewna kontynuacja łuku
notacja: Łuki