Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-20
s. 1, t. 1-20
s. 2, t. 21-42
s. 3, t. 43-60
s. 4, t. 61-75
s. 5, t. 76-90
s. 6, t. 91-105
s. 7, t. 106-126
s. 8, t. 127-147
s. 9, t. 148-163
s. 10, t. 164-178
s. 11, t. 179-198
s. 12, t. 199-224
s. 13, t. 225-240
s. 14, t. 241-255
s. 15, t. 256-271
s. 16, t. 272-293
s. 17, t. 294-315
s. 18, t. 316-332
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 18

 i arpeggia w A

! miniat: wycinek ten akord, obie pięciolini.                        EZTU

, arpeggio l.r. i łuk pr.r. w Wn i Wa2

EZnieU

 w Wf (→Wa1)

EZnieU tylko przednutka

W tekście głównym zachowujemy autentyczną pisownię przednutki jako drobnej ćwierćnuty, choć w tym kontekście jest jasne, że chodzi o zwykłą, krótką przednutkę. Tego typu niedokład­ności w notacji przednutek występują nierzadko w dziełach Chopina. Zapisu tego nie powtórzono w żadnym innym źródle, co nie daje jednak podstaw do rozpatrywania ewentualnej korekty Chopina w [KF] czy Wf, gdyż Fontana rutynowo zmieniał nieprzekreślone przednutki na przekreślone.
Brak arpeggiów w Wf można wytłumaczyć przeoczeniem (Fontany w [KF] lub sztycharza) względnie dopisaniem ich w A już po sporządzeniu tej kopii. Na tę drugą możliwość wskazuje nałożenie się w A arpeggia pr.r. na znaki chromatyczne, co niemal na pewno oznacza, że pisząc akord, Chopin nie zostawił miejsca na arpeggio.
W Wn arpeggio l.r. odtworzono prawidłowo, natomiast w pr.r. uznano Chopinowski pionowy łuk (oznaczający arpeggio) za konwencjonalny łuk od przednutki. Notację tę przejęto w Wa2

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn

notacja: Ozdobniki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfJ, WfS, Wn1, Wn2, Wa1, Wa2