|
|
Pedalizacja w t. 52-53 w A (→Wn) i Wa2 ! miniat: ostatnia triola 51 i całe 52-53, tylko dolna 5-linia. EZTU |
|
|
Pedalizacja w t. 52 w Wf (→Wa1) EZnieU1 |
Nie jest jasne, jak doszło do powstania różnicy w umiejscowieniu znaków pedalizacji pomiędzy A a Wf. T. 52 jest w A mocno ścieśniony, tak iż znak 
wypada właściwie pod pauzą, a zaczyna się na początku taktu. Mogło to zostać mylnie zinterpretowane przez kopistę jako zmiana pedału na przejściu t. 51-52. Jeśli nałożyła się na to pomyłka w umiejscowieniu następnego znaku 
, pedalizacja Wf byłaby rezultatem błędów. Z drugiej strony, jest ona pianistycznie uzasadniona i mogła być wprowadzona przez Chopina – por. autentyczną pedalizację wszystkich następnych wystąpień opadającego motywu trzech oktaw (t. 153-154, 197-198 i 233-234), w których wchodzi on zawsze na tle brzmienia zatrzymanego pedałem wziętym wcześniej. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe z pedalizacją A jako główną.
Zmianę pedalizacji w Wa2 wprowadzono niewątpliwie na podstawie Wn1.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Autentyczne korekty Wf
notacja: Pedalizacja