op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 49, Fantazja f-moll
Po dopisaniu w A przejściowej ósemki g1 na 1. mierze taktu Chopin zadbał o przypomnienie, że na 3. mierze należy powrócić do gis. Zrobił to jednak wyjątkowo niefortunnie, dodając jedynie ostrzegawczy 
przed 2. ósemką trioli, gis. W rezultacie szesnastka na końcu taktu nadal odczytana dosłownie brzmi g1, a jeśli chodzi o znaki ostrzegawcze, to bardziej uzasadniony byłby przed ćwierćnutą Gis, która pojawia się wcześniej niż wspomniana ósemka. Tę błędną i nielogiczną pisownię powtórzono bez zmian w Wn, a przywracający gis1 dodano jedynie w Wa2. Dodajemy go także w tekście głównym, pomijając przed gis.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy wynikające z poprawek, Znaki ostrzegawcze, Błędy A, Błędy powtórzone Wn
notacja: Wysokość
