|
Łuk do końca t. 84 w A (interpretacja kontekstowa→Wn) i Wa ! miniat: wycinek, 2 ostatnie ósemki 84 + 1. triola 85, tylko górna 5-linia. EZTU = prawy koniec 84 |
|
|
Łuk do t. 85 w Wf EZnieU1 prawy koniec 84 (zgrubsza dopasowany) + końcówka w 85 (krótki łuk do ces2) |
Łuki A są tu niejasne – koniec łuku w t. 84 sięga wprawdzie poza kreskę taktową, ale nie sugeruje doprowadzenia go do 1. ósemki t. 85. Interpretacja Wf – za pośrednictwem [KF] – jest więc nietrafna, za czym dodatkowo przeprzemawiają jednoznaczne zapisy A w analogicznych t. 171-172, a przede wszystkim 251-252, w których Chopin wyraźnie oznaczył zakończenie łuku na ostatniej ósemce t. 251, skreślając jego napisaną początkowo, zbyt daleko sięgającą końcówkę. Tak jak w t. 80-81, w Wa uznano łuk Wf za niedokładny i skrócono – tutaj niemal na pewno słusznie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A
notacja: Wysokość
