|
Różne łuki w A ! miniat: t. 45, 47 i 49 po 6 ósemek, a jeśli nie będzie czytelne to po 5, obie pięciolinie. EZnieU w t. 45, 47-50, 56 i 59 (lewe końce) + prawe końce na początku 48 i 49 EZTU + końcówka na początku 50 EZTU |
|
|
Różne łuki w Wn EZnieU1 (lewe końce tam gdzie war_11) + prawe końce na początku 48 i 49 EZTU + końcówka na początku 50 EZTU |
|
|
Różne łuki w Wf |
|
|
Różne łuki w Wa EZnieU2 prócz t. 49, gdzie EZnieU3 (lewe końce tam gdzie war_11) + prawe końce na początku 48 EZnieU2 i 49 EZnieU3 + końcówka na początku 50 EZTU |
|
|
Ujednolicone łuki proponowane przez redakcję EZTU = lewe końce tam gdzie war_11 + prawe końce na początku 48 i 49 + końcówka na początku 50 |
Odtworzenie intencji Chopina co do początków łuków w t. 45, 47-50 i 58-59 nie jest łatwe. Przypadają one w A nad 2., 3. lub 4. ósemką taktu (a w t. 58, który omawiamy osobno, nawet nad pierwszą). Nie widać jednak powodów muzycznych do ich różnicowania, toteż w tekście głównym uśredniamy je, rozpoczynając wszystkie od 3. ósemki, co odpowiada początkom charakterystycznych motywów, w swej zasadniczej postaci rozpoczynających się od kwarty. Wersje wydań nie zawierają zdaniem redakcji żadnych autentycznych elementów – odtwarzają zapis A, tak jak go rozumieli sztycharz Wn i kopista, a później kolejno sztycharze Wf (poprzez [KF]) i Wa (na podstawie Wf).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa, Adiustacje Wf
notacja: Łuki