op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 12, Wariacje B-dur
W Wf przeoczono w tym miejscu dwa kasowniki w pr.r. – obniżający cis2 na c2 i podwyższający as2 na a2 – niezbędne do uzyskania przewidzianej tu D7 w głównej tonacji. W Wn dodano oba kasowniki, a w Wa tylko jeden (obniżający cis2 na c2).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość