Rytm
t. 92
|
Utwór: WN 29, Walc e-moll
..
Wp ma ćwierćnutę z pauzą w t. 92, a półnutę w t. 92/116. Jedna z wersji jest zapewne pomyłkowa, brak jednak dostatecznych przesłanek, by rozstrzygnąć która. Do tekstu głównego wybieramy półnutę, gdyż powtórzenie odcinka obejmującego t. 89-96 wydaje się nieco dokładniej odtworzone – por. uwagi o palcowaniu (t. 89) i łuku (t. 95-96). Wersję tę wprowadzono w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy Wp |
||||||||
t. 96-97
|
Utwór: WN 29, Walc e-moll
..
W Wp zarówno t. 96, jak i 120 wypadają na końcu strony, a na następnej nie ma dokończenia łuku, który wydaje się być łukiem przetrzymującym h. Przyjmujemy, że takie jest znaczenie tego łuku, jak to zresztą zrobiono w Wn, w którym t. 96-97 wypadają wewnątrz linijki (w t. 120-121 w Wn powtórzono niedokładną notację Wp). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wp |
||||||||
t. 143
|
Utwór: WN 29, Walc e-moll
..
Notacja Wp1 (→Wp2), w której na górnej pięciolinii nie ma 1. miary taktu, choć formalnie niedokładna, może być jednak autentyczna, gdyż Chopin często pomijał pauzy precyzujące układ głosów lub wypełniające takt przy quasi-polifonicznej notacji (np. w pr.r. w t. 117-119). W tekście głównym pozostawiamy ją zatem bez zmian, gdyż nie wydaje się, by mogła jakoś zmylić grających. W Wn uzupełniono takt na górnej pięciolinii, zastępując 2 pauzy ćwierćnutowe pauzą całotaktową. Ciekawą, choć raczej niefortunną próbę poprawy pierwotnego zapisu podjęto w Wp3, dodając dodatkową laseczkę dolnej nucie oktawy, E1. Dodatek ten usunięto w Wp4, przywracając pisownię Wp1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wp , Adiustacje Wp |