Palcowanie
t. 36
|
Utwór: WN 29, Walc e-moll
..
Autentyczność cyfry palcowania nad 1. ósemką budzi wątpliwości, gdy porównać ją z niewątpliwie Chopinowskim palcowaniem pasaży o zbliżonej strukturze, zawierających podobne zestawienie białych i czarnych klawiszy – por. Etiudę a op. 25 nr 11, t. 82 lub Koncert f op. 21, cz. III, t. 97 i 101-102, nie mówiąc już o Etiudzie a op. 10 nr 2, w której wypracowanie biegłości palców w tego typu zestawieniach jest głównym celem technicznym. W tekście głównym pomijamy tę cyfrę, co nie wyklucza użycia 4. palca, ale pozostawia otwartą drogę do znalezienia innej możliwości, którą wielu pianistów – w tym, jak widać, prawdopodobnie Chopin – uznałoby za wygodniejszą. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wp |
||||
t. 89
|
Utwór: WN 29, Walc e-moll
..
Cyfra '4' nad ostatnią ósemką występuje w źródłach tylko za drugim razem (t. 89/113). Znak w t. 89 został zapewne przeoczony przez sztycharza Wp (→Wn). W tekście głównym podajemy kompletny zapis t. 89/113. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wp |