|
Cyfra 4 w źródłach krój jak pozostałe |
|
|
Bez tej cyfry w tekście głównym Tu bez kliszy |
Autentyczność cyfry palcowania nad 1. ósemką budzi wątpliwości, gdy porównać ją z niewątpliwie Chopinowskim palcowaniem pasaży o zbliżonej strukturze, zawierających podobne zestawienie białych i czarnych klawiszy – por. Etiudę a op. 25 nr 11, t. 82 lub Koncert f op. 21, cz. III, t. 97 i 101-102, nie mówiąc już o Etiudzie a op. 10 nr 2, w której wypracowanie biegłości palców w tego typu zestawieniach jest głównym celem technicznym. W tekście głównym pomijamy tę cyfrę, co nie wyklucza użycia 4. palca, ale pozostawia otwartą drogę do znalezienia innej możliwości, którą wielu pianistów – w tym, jak widać, prawdopodobnie Chopin – uznałoby za wygodniejszą.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błędy Wp
notacja: Palcowanie
