Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Drugi nakład Wn2
Wn4 - Trzeci nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 16-17

Akcenty długie w A.

Mniej prawdopodobne odczytanie A (→Wn), Wf, Wa.

Uważamy odczytanie akcentów A jako długich za bardziej prawdopodobne, gdyż uwydatniają one nałożenie na figurację triolową dłuższych wartości rytmicznych (ćwierćnut). W wydaniach wszystkie akcenty odwtorzono jako krótkie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 15

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.