op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 29, Impromptu As-dur
Uważamy odczytanie akcentów A jako długich za bardziej prawdopodobne, gdyż uwydatniają one nałożenie na figurację triolową dłuższych wartości rytmicznych (ćwierćnut). W A i Wn1 nie ma akcentów w t. 99, co można uznać za niewagę Chopina (dostrzegalną przy pisaniu repryzy). Pominięcie częściowo poprawiono w Wn2 (→Wn3→Wn4), gdzie umieszczono trzy pierwsze akcenty. Wa i Wf mają już wszystkie cztery znaki, zgodne z analogicznym t. 17.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
