Zagadnienia : Niedokładności KF

t. 13-14

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Nowe cresc. - - od t. 13 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.             EZTU

Kontynuacja cresc. w t. 14 w KF (→Wn)

EZnieU

Kontynuacja cresc. w t. 13 w Wf (→Wa)

EZnieU1 + EZTU

..

W tekście głównym odtwarzamy dosłownie notację A, w której cresc. w t. 13 rozpoczyna niejako drugą falę narastania dynamiki. Możliwe jednak, że wskazówka ta miała w zamyśle Chopina kontynuować cresc. rozpoczęte w t. 9, a powtórzenie jej w t. 13 miało tylko przypomnieć, czego dotyczą kreseczki (t. 13 rozpoczyna w A nową stronę). Wersję Wf (→Wa), w której tak właśnie to zinterpretowano, można zatem traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Niedokładności A

t. 13-14

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Kropki i kliniki w A (→WfWa)

4 kropki w KF

3 kropki w Wn

4 kliniki proponowane przez redakcję

..

Każdy z akordów na 2. mierze tych taktów jest w A (→WfWa) opatrzony parą znaków staccato, po jednym dla każdej ręki. Zmianę sposobu notacji w stosunku do poprzednich taktów można wytłumaczyć zmianą układu graficznego – akordy pr.r. są tu w całości zapisane na górnej pięciolinii, przez co obowiązywanie w l.r. znaków umieszczonych nad pr.r. nie jest tak oczywiste, jak przedtem. Zdaniem redakcji, stanowi to dodatkowe potwierdzenie trafności naszej interpretacji oznaczeń w t. 9-12.
Problematyczne jest użycie kropek staccato w t. 13 – biorąc pod uwagę, że i przedtem, i potem (t. 15) Chopin pisał kliniki, uważamy zapis tego taktu za niedokładny pod tym względem i w tekście głównym proponujemy kliniki w obu omawianych taktach. Wersje KF i Wn to efekt niedokładności kopisty i przeoczenia sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Kliniki , Niedokładności KF

t. 14-15

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

 w A (→Wf)

!!!   miniat: t. 14 i pół 15, tylko górna 5-linia, ścieśnione (corel).     EZTU

 w KF (→Wn)

!!!!      EZnieU

 w Wa

!!!    EZnieU2

..

Moment rozpoczęcia widełek  przypada w innym miejscu w każdym z trzech źródeł przekazujących z pewnością (A) lub prawdopodobnie (KF i Wa) znaki pisane przez Chopina. Przy tym o ile znak w Wa może być uważany za zgodny z A, o tyle crescendo w KF (→Wn) definiuje wyraźnie inny niuans dynamiczny. W tekście głównym idziemy za A (→Wf), w którym zakres znaku odpowiada widełkom w analogicznych t. 6-7.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF

t. 14-15

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

w A (→Wf) i Wn

!!!   miniat: te takty, wycinek, tylko górna 5-linia.                                         EZnieU

w KF i Wa

EZTU

..

Zgodnie z analizą znaków  lub , wpisa­nych przez Chopina w A w tej i analogicznych parach taktów (patrz t. 6-7), w tekście głównym podajemy tu uśrednione, mniej więcej jednotak­to­we widełki KF i Wa. Wszystkie znaki, niezależ­nie od ich faktycznej długości, należy tu zdaniem redakcji odczytywać jako akcenty długie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności KF

t. 15

Utwór: op. 43, Tarantela

A, KF3 (→WfWw), Wa, Wn4

Wn1 (→Wn2Wn3)

..

Brak łuku w Wn1 (→Wn2Wn3) w t. 15 można z dużym prawdopodobieństwem uznać za omyłkę kopisty lub sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KF