Zagadnienia : Wahania Chopina

t. 16-18

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: pół t.16, bez palcowań, tylko górna 5-linia.    TU=TGTU (same 16-ki

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuta w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: ten akord (ewentualnie z pauzą), tylko dolna 5-linia, bez łuku.       Tu TGTU=pusta klisza

Ósemka i pauza w Ao

..

W wersji przeznaczonej do publikacji – Wf (→Wn,Wa) – Chopin pozostawił pierwotną wartość rytmiczną ćwierćnuty na 3. mierze taktu, nie uwzględniając skrócenia zastosowanego w Ao. Podobnie w analogicznym t. 44, a także 25 i 31.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 18

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Ćwierćnuta i a-cis1 w As (odczyt dosłowny)

Ćwierćnuta i ais-cis1 w As (prawdopodobna interpretacja)

Ćwierćnuta i a-cis1-dis1 w AI (odczyt dosłowny)

Ćwierćnuta i ais-cis1-dis1 w AI (prawdopodobna interpretacja)

Półnuta i ais-cis1 w A (→WfWn,Wa)

TGTU

..

Tak jak w t. 2, we wcześniejszych rękopisach nie ma  podwyższającego a na ais, co prawdopodobnie jest przeoczeniem. Pomijając kwestię tego , mamy w tym takcie trzy wersje akompaniamentu, z których pierwsza i trzecia różnią się jedynie wartością rytmiczną podstawy basowej (co w praktyce najprawdopodobniej oznacza głównie zmianę sposobu jej przedłużenia – domyślnie pedałem w As i ręką w A). Można tu więc mówić o wahaniu Chopina, który w AI, napisanym pomiędzy As i A, wpisał nieco odmienną wersję.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuty w KLI

!!!   miniat: t. 19, tylko dolna, ścieśnione.   Tu pusta klisza (prawdopodobnie)

Ósemki i pauzy w AoWf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU t. 19, 21-24 (do połowy), OPRÓCZ ostatniego akordu t. 22, który jest w innej adnotacji (na miniaturze nuty na początku t. 19 w wersji TGTU)

..

Ćwierćnuty l.r. w KLI w t. 19 i 21-24 są bez wątpienia pierwotną wersją – w Wfkor Chopin zastąpił większość z nich ósemkami z pauzami (oprócz 2. połowy t. 24). Późniejszą wersję (oprócz ostatniego akordu w t. 22), ma też Ao, co może sugerować wahanie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: pół t.19, bez palcowań i dynamiki, tylko górna 5-linia.    TU=!!!!TGTU!!!! (same 16-ki), bez ostatnich uderzeń w każdym takcie (jeśli dobrze myślę, to na kliszy będą tylko chorągiewki na 2 w każdym z tych taktów (w 19-22 podnieść je o 8); te na 1 i 3 są albo w ESTU, albo w innych adnotacjach, te na 4 też)

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę (bez ostatnich akordów w t. 19-23 czyli chyba pusta klisza)

..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa). Ostatnie akordy w t. 19, 21 i 23 omówione są osobno ze względu na różnice w liczbie dźwięków, a w t. 20 i 22 – ze względu na powiązanie z akcentami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu