Zagadnienia : Łuki tenuto
t. 245-250
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zarówno w t. 246, jak i 250 łuk w A sięga niemal do końca taktu, co odczytujemy jako łuk-tenuto i zachowujemy w tekście głównym. W Wn (→Wf→Wa) łuki kończą się w konwencjonalny sposób, dochodząc tylko do półnuty na 2. mierze taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki tenuto |
||||||
t. 277
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Łuki tenuto |
||||||
t. 372-373
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Zdaniem redakcji, różne zakresy łuków w t. 373 i 377 mogą wynikać z niezrozumienia stosowanej wielokrotnie przez Chopina maniery obejmowania łukiem pełnej wartości rytmicznej ostatniej nuty ("łuki-tenuto"). Łuki widoczne w Wf stanowiłyby dwie próby dopasowania takich łuków do nut górnego głosu. W tekście głównym proponujemy w obu taktach rekonstrukcję takiej pisowni. Łuki ujednolicono także w Wn3, uznając wersję t. 373 za niedokładną. Można to traktować jako alternatywną próbę interpretacji łuków Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Łuki tenuto |
||||||
t. 377
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
W tekście głównym proponujemy prawdopodobną rekonstrukcję pisowni [A]. Zamysłowi Chopina może też jednak odpowiadać odczytany dosłownie łuk źródeł. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Łuki tenuto |