op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. III
Zarówno w t. 246, jak i 250 łuk w A sięga niemal do końca taktu, co odczytujemy jako łuk-tenuto i zachowujemy w tekście głównym. W Wn (→Wf→Wa) łuki kończą się w konwencjonalny sposób, dochodząc tylko do półnuty na 2. mierze taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Łuki tenuto
notacja: Łuki
