Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych
t. 8-9
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
A, Wf i Wn różnią się zakresem widełek crescendo. Najdłuższe widełki ma Wn, a najkrótsze są w A. W Wa nie ma ich wcale (por. uwaga do t. 7-9). W A widoczne przedłużanie znaku (patrz sąsiednia uwaga dotycząca poprawek w A). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych |
||||||||||||||
t. 8-9
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
Chopin zmienił koncepcję widełek w A: skreślił widełki crescendo w t. 9, natomiast przedłużył widełki rozpoczynające się w t. 8. Prawdopodobnie obie zmiany zostały wprowadzone łącznie: Chopin skreślił krótkie widełki w t. 9, planując oznaczenie dłuższego crescendo. W tym celu dopisał przedłużenie ramienia widełek z t. 8 lub nawet całe te widełki w dwóch ruchach (znak za krótki i przedłużenie). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Skreślenia A |
||||||||||||||
t. 8
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Interpretacja znaku w KJ nastręcza trudności – jego ramiona są nierówne, przez co niepewny jest moment jego rozpoczęcia, a koniec przypada wewnątrz skrótowo zapisanej 2. połowy taktu, co utrudnia oszacowanie jego zakresu. Co więcej, brak znaku w pozostałych źródłach, a w szczególności w opartej na tej samej podstawie KK, sugeruje możliwość jego pomyłkowego wpisania – pierwsze połowy t. 8-9 są graficznie bardzo podobne do siebie, co mogło zmylić kopistkę. Zdaniem redakcji, zakładając, że znak znajdował się w [A2], uważamy akcent długi za najbardziej prawdopodobną jego interpretację. Ze względu na opisane wątpliwości akcent ten podajemy w tekście głównym w formie wariantowej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności KJ |
||||||||||||||
t. 8-9
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
Widełki w AI i Af uważamy za mające ten sam zakres – znak rozpoczyna się nad ćwierćnutą dis1 w AI, a pod półnutą fisis1 w Af, a zatem w obu przypadkach na 2. mierze taktu. W Wn znak ma postać odwróconego akcentu długiego na początku t. 9, jest jednak bardzo prawdopodobne, że odtworzono go niedokładnie z powodu przejścia od t. 9 do nowej linii – na wcześniejsze rozpoczęcie wskazuje zwłaszcza jego umiejscowienie w Wn1. Nie mając więc pewności, jaki był dokładny zakres znaku w [An], w tekście głównym podajemy widełki na podstawie Af. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych |
||||||||||||||
t. 9-13
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Pary widełek, pojawiające się pod podobnymi figurami l.r. w tych taktach i ich powtórzeniach w całej Etiudzie, podajemy dla każdego ze źródeł w wersji ujednoliconej, mimo iż znaki różnią się zakresem. Tak jak w przypadku łuków, regularność faktury i liczne powtórzenia podobnych figur czynią niecelowym uwzględnianie w transkrypcjach tych drobnych odchyleń. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych |