Zagadnienia : Niedokładności Wp

t. 76

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez znaku w KJ

!!!    miniat: 3 ósemki, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.  Tu pusta klisza

Akcent w WF

!!!    pod 3. ósemką taktu

Akcent w Wp

!!!    TGTU

Alternatywna interpretacja Wp

!!!   akcent długi nad ćwierćnutą b1

..

Zarówno w WF, jak i Wp akcent, choć różnie umiejscowiony, przypada na 2. miarę taktu. W przypadku Wp niedokładne umieszczenie półnuty górnego głosu rodzi jednak wątpliwości, czy wydanie to właściwie odczytało w tym miejscu pisownię Chopina w [A]. Z tego względu, biorąc pod uwagę akcent w analogicznym t. 72, proponujemy alternatywną interpretację zapisu Wp. Zróżnicowanie akcentuacji t. 72 i 76 można wszakże uważać za uzasadnione: w t. 72 podkreślona jest appoggiatura, zaś w t. 76 – przetrzymana nuta wspólna, będąca osią enharmonicznej modulacji w t. 77-78.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wp

t. 77-78

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

Łuk przetrzymujący a1 został w Wp błędnie odtworzony jako dotyczący tercji dolnego głosu: 6. ósemki t. 77 c1-es1 i szesnastki cis1-e1 na początku t. 78. Jest to charakterystyczny błąd, zdarzający się przy odczytywaniu Chopinowskich łuków przetrzymujących, gdy na jedenj pięciolinii zapisany jest więcej niż jeden głos.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wp

t. 96-97

Utwór: WN 29, Walc e-moll

..

W Wp zarówno t. 96, jak i 120 wypadają na końcu strony, a na następnej nie ma dokończenia łuku, który wydaje się być łukiem przetrzymującym h. Przyjmujemy, że takie jest znaczenie tego łuku, jak to zresztą zrobiono w Wn, w którym t. 96-97 wypadają wewnątrz linijki (w t. 120-121 w Wn powtórzono niedokładną notację Wp).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wp

t. 119-120

Utwór: WN 29, Walc e-moll

   w Wp

EZnieU

   w Wn

EZnieU1

Bez oznaczeń w tekście głównym

..

Pedalizacja Wp, ze znakiem  na początku t. 120, mimo iż pod względem harmonicznym poprawna, jest przypuszczalnie niedokładna, na co wskazuje porównanie z analogicznymi t. 15-16 i 47-48. Poprawka wprowadzona w Wn wydaje się być kompromisem między pedalizacją wymienionych taktów a oznaczeniami Wp w omawianym takcie. W tekście głównym pomijamy tu pedalizację, tak jak przedtem – patrz t. 17-24.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wp

t. 125-127

Utwór: WN 29, Walc e-moll

Akcenty l.r. w Wp, interpretacja kontekstowa

EZTU = 3 akcenty

Akcenty pr.r. w Wn

EZnieU

..

Przydzielenie akcentów do partii pr.r. to niewątpliwa pomyłka sztycharza Wn. Mimo że notacja Wp nie jest jednoznaczna od strony graficznej, naturalnym adresatem tych akcentów są wyraźne synkopy l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wp