Zagadnienia : Błędy w liczbie linii dodanych

t. 55

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Akord pr.r. na 2. mierze taktu został w A skreślony i wpisany ponownie na lewo od pierwotnej pozycji. Początkowy wpis jest możliwy do odczytania – był to dwugłosowo zapisany akord z ćwierćnutą c2-f2-as2 w dolnym głosie i półnutą es3 w górnym. Widać, że Chopin wpisał o jedną linię dodaną za dużo, a w poprawionej wersji zrezygnował jeszcze z nuty f2.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Skreślenia A

t. 62

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

..

Jako 1. ćwierćnutę AI ma błędnie Gis1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią trzydziestodwójkę A ma Fes1, co powoduje, że także kończąca pasaż półnuta odczy­tana dosłownie brzmi Fes1. Oczywisty błąd Chopina poprawiono w Wn (→Wf,Wa). Tak wyraźną pomyłkę mógł skorygować adiustator, co w tym wypadku nie umniejsza wartości tej poprawki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

7 nut w ApI, możliwa interpretacja 

6 nut w ApI, interpretacja kontekstowa

6 nut w A (→WnWf,Wa,WfSB)

..

Zapis ostatniej grupy trzydziestodwójek w ApI jest niedokładny lub błędny – albo Chopin chciał mieć 7 nut, a w oznaczeniu grupy nieregularnej wpisał pomyłkowo cyfrę 6, albo niepotrzebnie powtórzył nutę C. Podajemy obie możliwości, jednak drugą z nich uważamy za znacznie bardziej prawdopodobną i za wersję ApI uznajemy tekst skorygowany w myśl tej drugiej interpretacji. Mechanizm pomyłki mógł być następujący:

  • Chopin początkowo wpisał tylko 5 trzydziestodwójek, F-Ges-Es-C-A1, po których miało nastąpić końcowe F1. Świadczy o tym wiązanie tej grupy, które początkowo obejmowało najprawdopodobniej tylko 5 nut i było następnie przedłużane. Ostatnia nuta tej pierwotnej kwintoli zapisana jest na wysokości A1, ale brakuje jej najwyższej linii dodanej, co czyni z niej C.
  • Zdecydowawszy się na dołączenie do pasażu nuty Ges1, Chopin odczytał ostatnią napisaną nutę jako C i dopisał dwie trzydziestodwójki, A1 i Ges1. Nie zwrócił przy tym uwagi na błąd w pierwotnym zapisie nuty A1, ani nie sprawdził całkowitej liczby nut w grupie, pozostawiając niespójny zapis 7 nut (z podwojeniem C) oznaczonych jako sekstola.

W przyjętej przez nas interpretacji zamierzony tekst ApI różni się od wersji pozostałych źródeł tylko układem wiązań i łuków wyznaczających podział na grupy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy rytmiczne

t. 64

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

A (→Wn1Wn2), Wf i Wa

WfJ i Wn3 (→Wn4)

..

Wersja 2. połowy taktu A, Wf i Wa jest raczej błędna, tak iż zmianę wpisaną w WfJ należy uważać za poprawkę. Pomyłki w liczbie linii dodanych należą do najczęstszych błędów Chopina.
 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych