mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Wahania Chopina

t. 283

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 na b2 w ApI i Wf1 (→Wf2)

TGTU

Bez ozdobnika w A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2)

 na a2 w Wa3

nad 2. szesnastką 2. miary
..

W tekście głównym uwzględniamy dodany przez Chopina w Wf, a więc w ostatniej fazie kształtowania się tekstu Wariacji. Jego obecność także w najwcześniejszym z zachowanych źródeł, ApI, sugeruje wahanie Chopina, możliwe jednak, że kompozytor po prostu przeoczył znak w A. Prawdopodobnie na podstawie porównania z Wf2 ozdobnik dodano również w Wa3, umieszczono go jednak niestarannie, tak iż wydaje się błędnie dotyczyć 2. szesnastki 2. miary, a2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Wahania Chopina , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 361-369

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Różne pauzy w Wf

!!!   miniat: jw.            TGTU = pauza ósemkowa 

Pauzy ćwierćnutowe w Wn

w obu taktach

Pauzy ósemkowe w Wa
..

W identycznych z punktu widzenia rytmu t. 361 i 369 Wf ma pauzy różnej wartości – ósemkową w t. 361 i ćwierćnutową w t. 369. Obie pisownie znaczą praktycznie to samo i obie można uważać za uzasadnione:

  • pauza ósemkowa daje formalnie poprawny, choć nieco sztuczny zapis dwugłosowy;
  • pauza ćwierćnutowa tworzy mniej ścisłą, ale naturalniejszą notację trzygłosową.

Trudno stwierdzić, czy jest to wynik pomyłki sztycharza, czy wahania Chopina. Zarówno w Wn, jak i w Wa pisownię ujednolicono, choć w każdym wydaniu inaczej. Każda z tych wersji może też odpowiadać zamysłowi Chopina. Ponieważ jednak sposób wykonania w żadnym wypadku nie budzi wątpliwości, w tekście głównym zachowujemy zróżnicowaną notację Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Wahania Chopina , Adiustacje Wn

t. 476

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

g2 w A (→Wn)

!!!   miniat: ta triola, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.           EZnieU

d2 w Wf (→Wa)

EZTU
..

Chopin wahał się co do wysokości ostatniej ósemki. Już kreślenia w A świadczą o dwukrotnej zmianie decyzji – Chopin wyszedł od g2, zmienił je na d2, by następnie powrócić do g2. Wn ma g2, jednak w korekcie Wf (→Wa) Chopin ponownie zmienił je na d2. Tę najpóźniejszą decyzję podajemy w tekście głównym, obie wersje można wszakże traktować równorzędnie. Jest rzeczą interesującą, że śladów podobnych rozterek nie znajdujemy w analogicznej brzmieniowo sytuacji 4 takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 497

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed fis2. W analogicznym t. 493 znak znajduje się w A i wszystkich pozostałych źródłach. Co więcej, Chopin prawdopodobnie wahał się w tej kwestii, gdyż widoczne tam skreślenie dotyczy prawdopodobnie  przed tą nutą, który musiał być tym samym wpisywany dwa razy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A

t. 538-540

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk i  w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek, te 5 ćwierćnut, tylko dolna 5-linia.           EZnieU = łuk i widły bez nawiasów

5 akcentów w KF (→Wn)

 w Wf (→Wa)

EZnieU tylko widły bez nawiasów 

Akcenty i , alternatywna propozycja redakcji

EZTU + EZnieU (widły w nawiasie)
..

W tekście głównym podajemy 5 akcentów wpisanych przez Chopina w KF, naszym źródle podstawowym. Występujący w A łuk nie został odtworzony ani w KF, ani w Wf, ani też Chopin go już potem nie wprowadził w żadnym z nich, mimo że w obu uzupełniał oznaczenia w tym miejscu. Natomiast widełki  zachowały się w Wf i można je traktować jako pełnoprawny wariant. Biorąc zaś pod uwagę, że Chopin mógł je dopisać w A już po poprawieniu KF, proponujemy je także jako wariantowe uzupełnienie wersji KF.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty KF