Zagadnienia : Niedokładna wysokość nut A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 18
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
Dolna nuta szesnastkowego akordu jest w A postawiona nieprecyzyjnie, tak iż nie jest pewne, czy Chopin miał na myśli fis, czy gis. Zdaniem redakcji, nutę należy odczytywać jako fis, gdyż zakrywa ona całą szerokość linii – por. podobnie położone fis linijkę wyżej, na 2. mierze t. 12. Fontana, jako profesjonalny muzyk, mógł się zasugerować podobnym zwrotem występującym dwa takty wcześniej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A |
||||||
t. 19
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Jako 2. ćwierćnutę dolnego głosu podajemy cis1-fis1 według A. Występujące w pozostałych źródłach cis1-g1 to prawdopodobnie pomyłka – zarówno kopisty, jak i sztycharza Wf – którą mogły sprowokować dwa czynniki:
Za tym, że Chopin miał tu na myśli fis1, przemawia również argument natury stylistycznej – w analogicznym t. 15, mającym na 3. mierze akord h-moll (tak jak omawiany takt, a inaczej niż podobne t. 16 i 20) użyto fis1. Z drugiej strony, brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych sugeruje, że Chopin akceptował na lekcjach wersję z g1, którą można tym samym traktować jako dopuszczalny wariant. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładna wysokość nut A , Błędy KF |
||||||
t. 20
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Czwarta szesnastka pr.r. jest w A zapisana za nisko, tak iż bardziej przypomina des1 niż es1. Tak też odczytano to w Wn1 (→Wn1a). Błędne des1 pojawia się także w KDP i Wa, a ślady widoczne w Wf dowodzą, że i w tym wydaniu początkowo wydrukowano des1. Stanowi to mocny argument za – bezpośrednim lub pośrednim – pochodzeniem wszystkich tych źródeł od A. Oprócz AI i Wf prawidłowy tekst ma również Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 22
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
W A 9. ósemka zapisana jest niżej niż np. 3., 6. i 12. Można ją w związku z tym odczytać również jako f1. Zgodna wersja Wf i Wa oraz porównanie z analogicznym t. 104 przemawiają jednak zdecydowanie za g1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A |
||||||
t. 31
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Ostatni dwudźwięk dolnego głosu wygląda w A jak tercja, ponieważ dolna nuta wpisana jest nieco za nisko. Ślady poprawki widoczne w Wf dowodzą, że istotnie zmyliło to sztycharza i musiało być korygowane w druku. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »