mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : fz – f

t. 12

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez oznaczenia w Ao

!!!!   miniat: ćwierćnuta l.r.     Tu pusta klisza

 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    pod l.r.
..

Znak  w Wf (→Wn,Wa), nie mający w tym kontekście uzasadnienia (por. analogiczne t. 4 i 39), jest prawdopodobnie wynikiem nałożenia się dwóch błędów:

  • Chopin przeoczył to miejsce, redukując liczbę znaków  w autografie przygotowywanym jako podkład do druku (Ao ma ich 11, w tym jeden w analogicznym t. 4; w wersji ostatecznej Chopin albo nie uwzględnił ich w ogóle, albo zastąpił akcentami);
  • sztycharz Wf zamiast  dał ; w całym op. 10 podobny błąd popełniono wielokrotnie (w Etiudach: E nr 3, t. 54, cis nr 4, t.  1, 8, 16, 26, 54, es nr 6, t. 21 i 32, c nr 12, t. 37).

Z tych względów w tekście głównym pomijamy to . Por. t. 27.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , fz – f

t. 13

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

w Wf (→Wa)

w Wn
..

Zmiana  na  to dość częsty błąd w pierwszych wydaniach utworów Chopina – por. np. Etiudę cis op. 10 nr 4, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , fz – f

t. 16-18

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez oznaczeń w AI

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta t. 16, tylko górna 5-linia, bez łuku.     Tu pusta klisza 

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!      w t. 16, fz w 18

 proponowane przez redakcję

!!!     TGTU =  x2
..

W t. 16 błąd Wf (→Wn,Wa) nie ulega najmniejszej wątpliwości:

  •  pojawia się w wydaniach w trzech ściśle analogicznych t. 18, 20 i 22;
  •  przepisane jest już na początku t. 16.

AI ma we wszystkich wymienionych taktach tylko akcenty, bez dodatkowych oznaczeń. Por. t. 20-22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , fz – f

t. 17

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez określeń w AI

!!!   miniat: akord l.r., tylko dolna 5-linia.     Tu pusta klisza 

 i ten. w A

!!!      TGTU

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!    zamiast ffz; bez ten. l.r.
..

Sposób, w jaki oznaczenie  jest napisane w A, czyni pomyłkę w odczytaniu bardzo prawdopodobną. Z tego względu w tekście głównym dajemy pierwszeństwo tej wersji. Oprócz zmiany  na  w Wf (→Wn,Wa) pominięto określenie ten. dla akordu l.r. (określenie dla pr.r. odtworzono zgodnie z A), co wzmacnia przekonanie o nieuwadze sztycharza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , fz – f

t. 19

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

 w A (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: 1. triola, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez łuków.              Tu fz na początku taktu

 w Wf

!!!     pod 2. ósemką

 w Wa1 (→Wa2)

!!!        pod 3. ósemką poprzedzone kreseczkami z crescenda

 proponowane przez redakcję
..

Rodzaj znaku wskazującego lokalną kulminację i jego dokładne umiejscowienie budzą tu wątpliwości:

  •  występujące w A (→Wn) mogło być w podkładach do Wf i Wa1 zastąpione przez , które byłoby w tej sytuacji najpóźniejszą decyzją Chopina;
  • znaki  w Wf i Wa1 (→Wa2) są umieszczone nieco później i w różnych miejscach, można więc podejrzewać niedokładne odtworzenie pisowni Chopina lub jej niezrozumienie.

W tekście głównym proponujemy  jako rezultat prawdopodobnej poprawki Chopina, umieszczone zgodnie z sensem muzycznym na początku taktu.

W Wa3 przejęto wersję Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: fz – f , Znaki położone centralnie