Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca
t. 533
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W wersji źródłowej występują wyraźnie słyszalne, w tym kontekście niezręczne oktawy równoległe e-e1 i g-g1. Porównanie z analogicznym t. 178 wskazuje – wobec braku argumentów za różnicowaniem tych taktów – na możliwość błędnego przestawienia nut przez sztycharza Wf. Błędy tego typu zdarzały się w pierwszych wydaniach utworów Chopina, np. w Preludium b op. 28 nr 16, t. 2 (w Wn). Niewykluczone również, że jest to pierwotna wersja tego miejsca, w t. 178 poprawiona, a tu pozostawiona przez nieuwagę. Na możliwość tę wskazuje rysunek melodyczny tego taktu, analogiczny do poprzedniej figury – wykorzystanie w akompaniującej figurze przed chwilą słyszanego schematu stanowi naturalny punkt wyjścia w procesie komponowania. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||||||
t. 589
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Obie pisownie są praktycznie równoważne, jednak w ekspozycji Chopin w kilkunastu taktach (patrz t. 257-263) zmieniał pierwszą z nich na drugą, formalnie mniej ścisłą, lecz prostszą i przez to czytelniejszą. W dalszej części repryzy także przeważa ta druga notacja, toteż traktujemy to miejsce jako przykład pominiętej korekty analogicznego miejsca i w tekście głównym uwzględniamy zmianę wprowadzoną w Wn. Patrz też t. 601-603. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||||||
t. 601-603
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Półnuty w Wf (→Wa) zapisane są w taki sposób, że nie ma możliwości przedłużenia ich za pomocą kropki. Można przypuszczać, że notacja ta powstała w wyniku dodania półnut do wcześniejszego zapisu samych ósemek, być może jeszcze w [A]. W każdym razie późniejsze korekty podobnych figur w ekspozycji (por. t. 257-263) oraz notacja t. 605-606, 608, 610 i 613-618 dowodzą, że Chopin zdecydował się na pisownię z wykorzystaniem jednej główki nutowej, a omawiane takty pozostały nieskorygowane przypuszczalnie w wyniku niedopatrzenia (dotyczy to również t. 607, 609 i 619-620). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||||||
t. 619-620
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym przyjmujemy ulepszoną pisownię, użytą w Wn i Wa. Notacja Wf jest prawdopodobnie wcześniejsza, gdyż w zdecydowanej większości podobnych taktów została przez Chopina zmieniona na tę drugą. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |