Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 165-166

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Trójdźwięki w A i Wn1

dodatkowe b na końcu 165 i c1 na 2. ósemce 166

!!!   miniat: ta co 13-14

Dwu- i trójdźwięk w Wf (→Wa)

dodatkowe c1 w t. 166  (nowa miniatura na kanwie poprzednich)

Trój- i dwudźwięk w Wn2 (→Wn3Wn4)

tylko b w t. 165

Dwudźwięki proponowane przez redakcję

TGTU=puste

..

Pozostawienie nuty c1 w t. 166 to niewątpliwy błąd przy realizacji autentycznej korekty Wf1 (→Wa). W tekście głównym podajemy w związku z tym skorygowaną przez Chopina wersję analogicznych t. 13-14, 61-62 i 117-118. Wersje zarówno Wn1, jak i Wn2 (→Wn3Wn4) są natomiast wynikiem adiustacji ujednolicających analogiczne takty – t. 165 upodobniono do t. 13, a t. 166 do t. 14.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 168-176

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Tercje w źródłach

Dopuszczalny wariant z sekstami

..

Zakładając – prawdopodobną – autentyczność wariantów Wa w analogicznych t. 44, 52, 76 i 84, należy dopuścić zastosowanie tej wersji także w t. 168 i 176.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 168

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

ces-as i B-ges w KG (→Wn) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co w t. 108.        Tu ostatni akord jak pierwszy

As-as i Ges-b proponowane przez redakcję

!!!   TGTU

..

Wersja źródeł jest prawdopodobnie pozostawioną przez nieuwagę pierwotną wersją tego taktu. Na możliwość pomyłki Chopina wskazuje błąd w analogicznym t. 108. Można bowiem przypuszczać, że początkowo t. 108, 128 i 168 były powtórzeniem t. 107, 127 i 167, tak jak t. 92 jest powtórzeniem t. 91. Następnie Chopin zmienił w [A] t. 108 i 128 (pozostawiając w t. 108 niepoprawioną partię pr.r. – patrz komentarz do tego taktu). Niezamierzone pozostawienie t. 168 w pierwotnej postaci wydaje się w tej sytuacji bardzo prawdopodobne, gdyż nie widać powodu, by połączenie z następną frazą było inne w t. 168 niż w t. 128, a przeoczenie przy korektach jednego z kilku podobnych miejsc często się Chopinowi zdarzało. Możliwość tę uprawdopodabnia możliwa haplografia kompozytora w tym miejscu – konieczność poprawki poważniejszego błędu mogła odwrócić uwagę Chopina od drobniejszego ulepszenia. Dlatego, mimo iż od strony muzycznej obie wersje wydają się możliwe, w tekście głównym dajemy pierwszeństwo wersji analogicznego t. 128.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 172

Utwór: op. 42, Walc As-dur

esw Wf

c1-es1 w Wn i Wa

..

Na 2. ćwierćnucie w Wf0 (→Wf) brak c1, zapewne w wyniku błędnego odczytania autografu. Chopin dodał tę nutę w Wfn (→Wn) i w podkładzie dla Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 173

Utwór: op. 42, Walc As-dur

des1-es1 w Wf (→WfnWn1)

des1-es1-g1 w Wa i Wn2 (→Wn3)

..

Występująca w Wf i Wn1 sekunda des1-es1 jest wersją pierwotną, o czym przekonuje porównanie z pozostałymi czterema analogicznymi miejscami w t. 49, 81, 113 i 269. W trzech z pięciu miejsc Chopin w Wfn (→Wn) dopisał do niej nutę g1. W Wa uzupełniona wersja z akordem des1-es1-g1 występuje we wszystkich pięciu miejscach, co również świadczy o Chopinowskiej korekcie. Pozostawienie w Wf i Wn1 pierwotnej wersji omawianego taktu trzeba więc uznać za niedopatrzenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Autentyczne korekty Wa