mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany linii głównej

t. 28

Utwór: op. 63 nr 2, Mazurek f-moll

Ćwierćnuta w As

Ósemka, pauza i szesnastka w Wf (→Wn,Wa)
..

W As 2. miara taktu nie różni się od wersji t. 20, co niewątpliwie jest wersją pierwotną, udoskonaloną podczas przygotowywania Mazurka do publikacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 28

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

ges3 powtórzone w ApI

ges3 przetrzymane w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Zdaniem redakcji, nie jest pewne, czy brak w ApI łuku przetrzymującego ges3 stanowi realny wariant, czy jest to tylko niedopatrzenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 28

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Drobne nuty w ApI

EZnieU1

Normalnej wielkości nuty w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Wersja ApI przedstawia pierwotną koncepcję rytmu i pisowni biegnika, który zapisany jest drobnymi trzydziestodwójkami i wypełnia 6. i 7. ósemkę taktu. Ostatecznie Chopin zdecydował się na nuty normalnej wielkości i wcześniejsze rozpoczęcie figuracji, zapis jest jednak niejasny – liczba 20 odnosi się tylko do trzydziestodwójek, więc poprzedzającą je pauzę szesnastkową należy interpretować w regularny sposób. Grupa 20 nut trwa więc 5 szesnastek, co oznacza, że są one de facto regularnymi sześćdziesięcio­czwór­ka­mi, a nuty f i d1 partii l.r. wypadają razem z b1 i b2. Wprawdzie Chopin wielokrotnie użył więk­szych wartości rytmicznych w podobnych sytua­cjach (por. np. Preludium Des op. 28 nr 15, t. 4), jednak rozplanowanie nut w A sugeruje, że kom­pozytor chciał rozpocząć biegnik jeszcze wcześ­niej, być może traktując pauzę szesnastko­wą jako część nieregularnej figury liczącej 22 nuty. Takie wykonanie wydaje się muzycznie najgład­sze i w ten sposób – zgodnie z A – rozmieszcza­my partię l.r. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 29

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

b3 w KLI i Wa

!!!   miniat: 5 ostatnich nut, tylko górna 5-linia.     Tu b3 (tr bez bemola, red z bemolem)

c4 w Wf (→Wn)

!!!    TGTU
..

Nuta b3 na ostatniej szesnastce KLI i Wa wydaje się być błędem – kopista, względnie sztycharz mogli nie zwrócić uwagi na nieregularność figuracji w tym miejscu. Nie można jednak wykluczyć, że KLI przekazuje pierwotną wersję tej nuty, zaś w Wa mamy do czynienia z adiustacją wydawcy. Por. t. 5 i 53.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Zmiany linii głównej

t. 29

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

h1-b1-a1 w KLI

!!!   minit: 4. grupa, tylko górna 5-linia bez palc.     Tu h1 z kaso, b1 z bemo, a1, g1 bez kaso.

b1-a1-gis1 w Ao, Wfkor i Wn

!!!   TGTU  

b1-a1()-gis1 w Wf (→Wa)

!!!   TGTU + kaso a1
..

Jest to drugie z miejsc, w których Chopin zmienił linię melodyczną Etiudy (por. t. 28). Ostateczną wersję ma Ao, była też już wpisana w podkładzie dla Wf.

W jednej z ostatnich korekt Wf (→Wa) dodano  ostrzegawczy przed 14. szesnastką a1. W tym kontekście znak wydaje się najzupełniej zbędny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej