mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 265

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI, Af i A (→Wn1→Wa1→Wa2) nie ma obniżającego c2 na ces2. Oczywiste niedopatrzenie Chopina poprawiono w Wf1, Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 267

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 poziome akcenty w A (→Wn→Wf1)

! miniat: wycinek do końca taktu, tylko górna 5-linia.              EZTU = akcent nad f1 i pod ces2

2 pionowe akcenty w Wa

EZnieU1 = 2 akcenty ^ nad

1 akcent w WfSB

EZTU tylko na f1
..

Zmiana kroju akcentów na pionowy to charakterystyczna, częsta dowolność Wa. Brak akcentu na ces2 to zapewne przeoczenie sztycharza WfSB.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 268

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaków w A

Akcent na des1 w Wn (→Wf)

TGTU tylko pierwszy

2 akcenty w Wa

TGTU
..

Na bardzo prawdopodobne przeoczenie akcentów przez Chopina wskazuje ich obecność w analogicznych figurach zarówno w poprzednich taktach, jak i w następnym. Trudno przypuszczać, by Chopin chciał tu zrezygnować z akcentów, zwłaszcza tego na fes1, która to nuta ma kluczowe znaczenie w modulacji do tonacji finałowego poloneza. Rozproszeniu uwagi sprzyjało przejście na nową stronę A – omawiany takt jest pierwszy na stronie. Wskazany kontekst harmoniczny powoduje, że także dodanie w Wn (→Wf) akcentu tylko nad des1 wydaje się być pomyłką lub nieporozumieniem przy korekcie. W tekście głównym uwzględniamy zatem adiustację Wa, które podaje oba akcenty, na des1 i fes1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 268-269

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kropki staccato w A

! miniat: wycinek kombinowany, 5 ósemek 268 + 1. ósemka 269, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = 2 kropki 268

Klinik w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB)

tylko klinik na początku 268

2 kliniki w Wa

oba 268

3 kliniki w Wn3
..

W A znaki staccato nad basowymi Ges to w tym takcie wyraźne kropki, a nie kliniki jak przedtem i jak to oddano w Wn i pozostałych wydaniach. Nie była to niedokładność zapisu, gdyż w obu miejscach widać ślady poprawek (skrobania). W następnych taktach basy nie są już w ogóle oznaczone staccato, co może sugerować stopniowe wydłużanie (łagodzenie?) artykulacji wraz z modulacją i uspokajaniem muzyki.
Pominięcie w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB) drugiego znaku to przypuszczalnie przeoczenie (albo skutek niepewności, o jaki znak chodzi). Uzupełnienia w Wa (2. klinik w t. 268) i Wn3 (2. klinik w t. 268 i klinik nad pierwszym F w t. 269) to dowolne dodatki adiustatorów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 269

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed F. Znak dodano również w Wf (niewykluczone, że na polecenie Chopina) i w Wa3, przypuszczalnie na podstawie porównania z Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf