mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 270

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całym takcie ApI i A mają tylko jeden  podwyższający as1 na a1 przed 1. szesnastką. W Wn (→Wf) dodano znaki przed a2 w 3. szesnastce i a w 2. połowie taktu. Znak przed a3 ma tylko Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 273

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Druga nuta partii l.r. ma w ApI, A (→Wn→Wf) i Wa3 war­tość ósemki z kropką, przez co takt liczy o szes­nastkę za mało. W pełnej, orkiestrowej wersji tego Tutti fraza wiolonczel (i fagotów) rozpoczy­na się od początku taktu punktowaną ćwierćnutą, co mogło zasugerować Chopinowi, że także w wersji na 1 fortepian, po przesunięciu początku na 2. ósemkę nowa wartość powinna być punktowana. Łatwy do wykrycia błąd zauważono i poprawiono tylko w WfSB. Natomiast w Wa1 (→Wa2) pominięto kropkę przedłużającą tę nutę – być może była to nieudana próba poprawienia tego błędu. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Adiustacje WfSB

t. 273

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W Wa zmieniono wskazanie instrumentu z Chopinowskiego "Cello" na "V-llo", co oczywiście oznacza ten sam instrument. WfSB ma pomyłkowo "Collo".

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 274

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 nuty f w pr.r. w ApI

5 nut f w pr.r. w A (→Wn)

3 nuty f w pr.r. w Wf i WfSB

4 nuty f w pr.r. w Wa

Wariantowa propozycja redakcji
..

Wersja Wf, w której ósemki pr.r. na 2. mierze taktu nie obejmują nut f, to najprawdopodobniej wynik Chopinowskiej korekty podkładu, czyli egzemplarza Wn1. Wersję tę, w której nie ma sugestii równoczesnego uderzania tych nut obiema rękami, podajemy w tekście głównym. Idącej w podobnym kierunku adiustacji dokona­no w Wa, nic jednak nie sugeruje, by Chopin miał wpływ na tekst tego wydania.
Zwraca uwagę wersja ApI, w którym Chopin po­minął pierwszą ósemkę f na 2. mierze (podobnie jak w Wf), a ponadto wykreślił także szesnastki f na 1. mierze taktu. Usunięcie tych nut, będące niejako rozwinięciem pomysłu pierwotnego, do którego jednak Chopin ostatecznie powrócił, uwzględniamy w tekście głównym w formie wariantowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje WfSB

t. 277

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Przed 7. szesnastką nie ma znaku chromatycznego ani w ApI, ani w A (→Wn→Wf1,Wa,WfSB). Akord F-dur leżący u podstawy tego miejsca jest tu jednak – dzięki akordom C7 występującym zarówno bezpośrednio przed, jak i po nim – chwilową toniką, co wymaga użycia e2, a nie es2. Konkluzję tę potwierdza również t. 285 – w orkiestrowej wersji tej frazy wszystkie źródła mają e2(3). Oczywisty w tym kontekście błąd został jednak poprawiony tylko w korekcie Wf2, prawdopodobnie na polecenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf