Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 369-370

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy znaki ostrzega­wcze w pierwszych triolach tych taktów:

  • bemole przed es2 w t. 369 i 370 oraz es1 w t . 370;
  • kasowniki przed a1 oraz c2 i c3 w t. 370.

Wszystkie bemole dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 370

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

ges2 w A (→WnWfSB,Wa1Wa2)

EZTU = bemol i ges2 na 1. szesnastce taktu ale bez kaso g2 na 12. szesnastce 

g2 w ApI, WfWa3

EZTU = ges2 z bemolem na 1. szesnastce + kaso g2 na 12. 16ce

..

Występująca w A i większości wydań wersja z ges2 jako 12. szesnastką jest z pewnością błędna – Chopin zapomniał odwołać  postawiony przed ges2, 1. nutą taktu. Dowodzi tego:

  • g2 występujące w ApI; nie ma tam wprawdzie , ale nie jest on potrzebny, gdyż 1. szesnastka taktu jest zapisana jako fis2, a nie ges2;
  • kasownik dodany przed tą nutą w Wf, prawdopodobnie przez Chopina;
  • g1 dwukrotnie pojawiające się na 2. mierze taktu w l.r. – gdyby Chopin mimo to chciał mieć ges2 w pr.r., z pewnością nie omieszkałby tego wyraźnie zaznaczyć.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 370

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

> w A

TGTU = akcent

 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 

..

Brak akcentu w Wn (→Wf,Wa,WfSB) to niemal na pewno błąd sztycharza Wn1. Świadczy o tym umiejscowienie oznaczenia  przed akordem, z pozostawieniem miejsca na – zapomniany – akcent.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 371

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

c4 w A (→WnWa,WfSB) i Wf2

! miniat: wycinek, tu Wf2.                     TGTU = c4 12. szesnastka

b3 w Wf1

jako 12. szesnastka

..

Wersja Wf1 jest pomyłką sztycharza, o czym przekonuje zgodny tekst pozostałych źródeł, w tym Wf2, w którym poprawiono błąd, prawdopodobnie na polecenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 371

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

3 kliniki, 2 kropki w A

TGTU = 2 kropki

6 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

3 kliniki nad akordami i kwartą

3 kliniki, 3 kropki, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: corel, ścieśniony, tylko dolna 5-linia.                        3 kropki

..

W tekście głównym odtwarzamy ściśle 5 zróżnicowanych znaków staccato zapisanych w A. Wersja wydań to najprawdopodobniej skutek podwójnej adiustacji Wn1 – ujednolicenia oznaczeń (patrz t. 271-272) i dodania klinika nad 6. ósemką. Pozostawienie ostatniej ósemki bez oznaczenia można istotnie uznać za niedopatrzenie Chopina, tak iż w dodaniu klinika, sądząc z jego odmiennego kroju, wprowadzonego dopiero w korekcie Wn1, można upatrywać ingerencji Chopina. Użycie klinika, a nie kropki byłoby wówczas kompromisem uwzględniającym realia już wydrukowanego egzemplarza korektowego z samymi klinikami w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki