Zagadnienia : Błędy A

t. 345-347

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w t. 345-346 w ApI

Bez łuków w t. 345-346 w A (→WnWf,Wa)

! miniat: wycinek kombinowany, tylko górna 5-linia: 1. triola 345 + 6. triola 345 i 1. 346 + 6. triola 346 i 1. 347.
       Tu tylko 1. łuk 347 (EZTU)

3 łuki proponowane przez redakcję

! miniat: 3 fragmenty jak wyżej, Corel.                          EZTU 3 łuki (2 w nawiasie)

Ciągły łuk, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU

Łuk podzielony po t. 345, inna propozycja redakcji

EZnieU1

Łuk podzielony po t. 346, jeszcze inna propozycja redakcji

EZnieU2

..

Tak jak w t. 342, brak łukowania pr.r. w t. 345-346 to najprawdopodobniej niedopatrzenie Chopina, toteż celowe wydaje się uzupełnienie łukowania. Proponujemy trzy wersje analogiczne do kompletnych wersji t. 341-343 i czwartą wzorowaną na ciągłym łuku w t. 359-361, jednak z zachowaniem odrębności łuku wpisanego przez Chopina w A na początku t. 347. Do tekstu głównego wybieramy wersję analogiczną do korygowanej przez Chopina w t. 341-343.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A

t. 354

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

We wszystkich źródłach basowe f ma błędną wartość rytmiczną – półnutę w ApI, półnutę z kropką w A (→WnWf,Wa). Błąd mógł powstać wskutek skopiowania zapisu partii 2. fagotu, w której nuta ta brzmi od początku taktu i ma właśnie taką wartość – półnutę w ApI, półnutę z kropką w Wnork (→Wfork). W tekście głównym podajemy poprawną wartość, zapisaną zgodnie podziałem wiązań dolnego głosu górnej pięciolinii w A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Błędy WfSB

t. 356

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez 8¯ ¯ ¯ w A (→Wn1Wf1,Wa1Wa2)

Tu bez kliszy 

8¯ ¯ ¯ w ApI, Wn2 (→Wn3,WfSB), Wf2Wa3

..

Wersja A jest z pewnością błędna, na co wskazuje porównanie z analogicznym t. 342, tekst ApI i prawdopodobnie Chopinowska korekta Wf2. Przenośnik dodano także w Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa3. Jeśli – co prawdopodobne – zmianę w Wa3 wprowadzono na podstawie porównania z Wf, oznacza to, że używano egzemplarza Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 367-368

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma kilku niezbędnych kasowników przy­wracających właściwe brzmienie altero­wa­nym uprzednio nutom – g2c3e3 w t. 367 i c3 w t. 368. W Wn1 (→Wf,Wa,Wn2WfSB) dodano tylko drugi z nich, a w Wn3 dołożono jeszcze trzeci.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 370

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

ges2 w A (→WnWfSB,Wa1Wa2)

EZTU = bemol i ges2 na 1. szesnastce taktu ale bez kaso g2 na 12. szesnastce 

g2 w ApI, WfWa3

EZTU = ges2 z bemolem na 1. szesnastce + kaso g2 na 12. 16ce

..

Występująca w A i większości wydań wersja z ges2 jako 12. szesnastką jest z pewnością błędna – Chopin zapomniał odwołać  postawiony przed ges2, 1. nutą taktu. Dowodzi tego:

  • g2 występujące w ApI; nie ma tam wprawdzie , ale nie jest on potrzebny, gdyż 1. szesnastka taktu jest zapisana jako fis2, a nie ges2;
  • kasownik dodany przed tą nutą w Wf, prawdopodobnie przez Chopina;
  • g1 dwukrotnie pojawiające się na 2. mierze taktu w l.r. – gdyby Chopin mimo to chciał mieć ges2 w pr.r., z pewnością nie omieszkałby tego wyraźnie zaznaczyć.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf