Zagadnienia : Błędy A
t. 244
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Przed ostatnią oktawą nie ma znaków chromatycznych w żadnym źródle oprócz Wn3, w którym dodano przywracający c-c1 (ze względu na zapis z użyciem con 8va wystarczył jeden znak). Błąd Chopina nie ulega w tym kontekście żadnej wątpliwości. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A |
||||
t. 251
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A (→Wn1→Wa) górna pięciolinia pozostała w tym takcie niewypełniona. Nie zwróciło to uwagi w Wn1 (→Wa1). Błąd poprawiono w Wf i Wn2 (→Wn3,WfSB) wprowadzając pełny zapis z pauzami, zgodny z brzmieniem orkiestry i występujący już w ApI. Poprawny tekst wprowadzono także w Wa2 (→Wa3), w którym pominięto pauzy dopełniające takt na górnej pięciolinii. Zapis ten, wyraźniej wskazujący na wykonanie oktawowego motywu basu dwiema rękami, można nawet uznać za korzystniejszy, zwłaszcza że tak właśnie – bez pauz na górnej pięciolinii – zapisane są następne takty. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A |
||||
t. 253
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Brak w A i większości wydań obniżającego g na ges to niewątpliwie pomyłka Chopina. Świadczy o tym ges występujące w ApI (zarówno w partii fortepianu, jak i orkiestry) oraz w partii altówek i fagotu w Wnork (→Wfork). Ponadto znak został dodany, prawdopodobnie przez Chopina, w korekcie Wf, ma go też Wa3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||
t. 255
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Zarówno w ostatnim akordzie l.r., jak i w pasażu pr.r. na 4. mierze taktu ani w ApI czy Af, ani w A (→Wn1→Wf,Wa) nie ma żadnych znaków chromatycznych przed nutami g/ges w różnych oktawach. Wprawdzie ges z harmonicznego punktu widzenia byłoby możliwe, jednak przeoczenie kasowników jest w tym kontekście znacznie prawdopodobniejsze:
Rozstrzygającego argumentu za g dotarcza partia orkiestry – w głosie drugich skrzypiec występuje g, a skrzypce nie mogły oczywiście grać w tym miejscu ges. Kasowniki dodano najwcześniej w Wn2 (→WfSB), w sumie 4 znaki podwyższające ges1 na g1 w l.r. oraz ges2, ges1 i ges na g2, g1 i g w pr.r. Pominięty przy 2. trzydziestodwójce (g3) dodano w Wn3, w którym jednak przeoczono znak przed przedostatnią trzydziestodwójką, g. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 257
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersja ApI i A z f3 jako najwyższą nutą akordu na 2. mierze taktu jest niemal na pewno pomyłkowa, a od początku zamierzone przez Chopina było d3. Przemawia za tym:
Omawiana nuta jest ponadto w A zapisana niedokładnie, tak iż w Wn1 (→Wa) odtworzono ją jako es3. W Wn2 (→Wn3,WfSB) zmieniono ją na d3, co mogłoby być jedną ze zmian podpowiedzianych przez Chopina, jeśli dopuścić możliwość jego współudziału w redagowaniu Wn2. Nierozwiązany akord nonowy musiał być przez wykonawców traktowany jako błąd, a narzucającą się poprawką (zwłaszcza bez dostępu do A) jest zmiana es3 na d3. Z tego względu w transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") tych źródeł podajemy d3. W ten sposób poprawiono to również kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa |