mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 179

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Notacja A (→Wf)

EZTU = nuty na obu pięcioliniach, łuk przetrzymujący g2, łuk l.r., kropka staccato pod ostatnią ćwierćnutą kwartoli

Notacja Wn

EZnieU

Notacja Wa

EZnieU1
..

W żadnym ze źródeł poszczególne głosy polime­trycznej figury pr.r. nie są ściśle rozmieszczone ani względem siebie, ani w stosunku do ósemek l.r. Zdaniem redakcji, jeśli chodzi o wzajemne relacje głosów pr.r., to jedyna nieścisłość notacji A (→Wf) – zbiegnięcie wszystkich głosów w akordzie as1-d1-g2 – jest intencjonalna i bez­po­średnio wskazuje zamierzony przez Chopina sposób wykonania. Natomiast próby udosko­na­lenia tego zapisu w Wn i Wa są chybione – w obu tych wydaniach triola ósemkowa górnego głosu wypełnia ostatnią ćwierćnutę kwartoli dolnego, co jest błędem, gdyż górne głosy formalnie zapisane są w regularnym podziale trójćwierćnutowym. W Wa ponadto podzielono wspomniany wyżej akord, co choć matema­tycznie ścisłe, jest jednak sprzeczne z Chopino­wską notacją, a zapewne i wykonaniem.
Jeśli chodzi o wzajemne rozplanowanie obu rąk, to za poprawną można uznać jedynie pisownię Wf, jedyną z prawidłową synchronizacją kwartoli pr.r. i ósemek l.r. Notacja A jest pod tym wzglę­dem po prostu niedokładna, a Wn i Wa – błędna.
W tekście głównym odtwarzamy notację Wf, jedyną niezawierającą błędów w rozplanowaniu nut przy zachowaniu plastycznej pisowni A (akord as1-d1-g2 jako drugie uderzenie kwartoli). W praktyce można zdaniem redakcji zastosować jeszcze jedno uproszczenie, w którym ostatnie 2 ósemki wpisane są w nadrzędny rytm kwartoli ćwierćnut: . W zapisie Chopi­nowskim odstęp między momentem uderzenia ostatniego as1 kwartoli a f1 trioli jest bardzo niewielki (1/6 ósemki), a różnica między pozycją ósemki es2 w zapisie Chopinowskim a propono­wanym tutaj jest jeszcze dwa razy mniejsza, co usprawiedliwia ich utożsamienie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 179

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A (→Wf→Wa,Wn1→Wn1a,Wn2) i Wn4

! miniat: wycinek.               TGTU

Bez znaku w Wn3

Tu bez kliszy 
..

Nie jest jasne, jak doszło do usunięcia znaku  w Wn3. W każdym razie jest to niewątpliwy błąd, poprawiony w Wn4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 180

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wn3 (→Wn4) dodano cyfrę 3 nad pierwszą ósemką, tak jakby tworzyła ona z następną część trioli, jak we wszystkich następnych, podobnych motywach. Nie dodano jednak odpowiedniej pauzy, ani nie przesunięto nut względem partii l.r., co wskazuje na niedokończenie zamierzonej, dowolnej zmiany albo – co wydaje się bardziej prawdopodobne – na zwykłą pomyłkę adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 191

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez określenia w A

ritenuto w Wf (→Wn,Wa)

TGTU
..

Określenie ritenuto to niewątpliwie Chopinowski dodatek w korekcie Wf (→Wn,Wa). W Wn użyto skróconej formy riten.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 193

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

es2 w A (→Wf→Wa,Wn1→Wn1a,Wn2)

TGTU = 6. ósemka es2

d2 w Wn3 (→Wn4)

zamiast es2.                ! miniat: wycinek Wn3 jak war_11
..

Dokonana kilkanaście lat po śmierci Chopina zmiana autentycznego es2 na d2 jest oczywiście dowolna. Trudno stwierdzić, co właściwie skłoniło adiustatora Wn3 do jej wprowadzenia – przekonanie (nieuzasadnione) o obowiązywaniu akordu g-moll jako podstawy harmonicznej czy niemożność znalezienia wygodnego palcowania (jest przecież kilka możliwości).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn