mUltimate Chopin

op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 22

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W rękopisach 2. i 4. miara taktu zapisane są skrótowo jako powtórzenie 1. i 3. W wydaniach skróty te rozwinięto, co spowodowało pewne nieporozumienia lub niezręczności w notacji znaków chromatycznych – patrz następna uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 22

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Przy rozwijaniu zastosowanego w A (→KF) skró­to­wego zapisu 2. i 4. miary taktu w Wf1 nie po­wtó­rzono żadnych znaków chromatycznych, co jednak dało w 4. grupie pr.r. błędny rezultat – brak najpierw podwyższenia c3 na cis3, a następ­nie przywrócenia c3. Skorygowano to w Wf2 (→Wa), dodając odpowiednie znaki (ślady w nie­których egzemplarzach można uznać za wska­zów­kę, że początkowo dodano także  przed e3). Natomiast w Wn powtórzono wszystkie znaki w obu rękach, co nie jest błędem, ale niepotrzebnie zagęszcza zapis. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 22

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

2 łuki w A

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ten takt.             TGTU

4 łuki w KF

EZnieU

Ciągły łuk w Wf (→Wa) i Wn

całotaktowy
..

W A każdy z dwóch łuków pr.r. obejmuje – inaczej niż w l.r. – także znak powtórzenia, oznaczający odpowiednio 2. i 4. miarę taktu. Są to więc dwa półtaktowe łuki, co podajemy w tekście głównym. W KF łuki są wyraźnie krótsze, tak iż należy je odczytywać jako obejmujące tylko jedną grupę trzydziestodwójek, co po uwzględnieniu znaków powtórzenia daje 4 łuki w tym takcie. Zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn błędnie zinterpretowano łuki rękopisów jako jeden łuk nad całym taktem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KF

t. 23

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

dis3 w A (→KF→Wn1), odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek 2. i 3. grupa, tylko górna 5-linia.                  EZTU bez kaso nad nutą

d3 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

EZnieU

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU z kaso nad
..

Przed 4. trzydziestodwójką 3. grupy nie ma w A (→KF→Wn1) żadnego znaku, należy więc odczytywać ją jako dis3. W Wf (→Wa), a także Wn2 (→Wn3) dodano  obniżający ją na d3. W tym przypadku uzupełnienie Fontany wydaje się dyskusyjne, gdyż za dis3 przemawia szereg argumentów źródłowych i muzycznych:

  • widoczne w sąsiednich taktach kreślenia świadczą o tym, że Chopin kontrolował w A znaki chromatyczne, por. t. 22 i 24;
  • użycie d1 i d2 po akordzie cis-moll w t. 24 zostało przez Chopina oznaczone kasownikami zarówno w pr.r., gdzie znak ten jest konieczny, jak i w l.r., gdzie ma tylko znaczenie ostrzegawcze;
  • podobnej kombinacji dźwięków opisujących akord durowy użył Chopin na końcu t. 24 (a1 i cis2 przy akordzie G-dur).

Ponieważ jednak przypadkowego opuszczenia kasownika przez Chopina w omawianym miejscu (a co za tym idzie, trafności adiustacji Fontany w Wf) nie można również wykluczyć, w tekście głównym uwzględniamy obie możliwości w formie wariantowej, dając pierwszeństwo odczytanej dosłownie wersji A z dis3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 23-24

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Ciągły łuk w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, ostatnia grupa t. 23 do końca linii + 1. grupa t. 24, tylko górna 5-linia.                 TGTU = łuk cała linijka

2 łuki w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

2 całotaktowe
..

W A łuk nad kończącym linijkę t. 23 był przedłużany i sięga wyraźnie poza pięciolinię, sugerując kontynuację. Łuk w t. 24 raczej tego jednak nie potwierdza, tak iż KF (→Wn) ma tu rozdzielone łuki. Łuki w Wf odtwarzają niejasność pisowni A – łuk w t. 23 sugeruje kontynuację, ale w t. 24 rozpoczyna się nowy łuk. Także i tę niedokładność zinterpretowano jako rozdzielone łuki, co widzimy w Wa. W tekście głównym proponujemy ciągły łuk, traktując jako rozstrzygającą Chopinowską poprawkę łuku na końcu t. 23.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Poprawki A , Niepewna kontynuacja łuku