Wn1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 250-256

Akcenty i  w A

!!!   miniat: te co 118-124 (odpowiednio zmodyfikowane).           Tu EZnieU

 i akcent w KF (→Wn1)

EZnieU1 (na miniaturze widełki ucięte, bez prawego końca)

Różne akcenty w Wf

jak war_11, tylko akcenty długie zamiast wideł

Różne akcenty pr.r. i l.r. w Wa

3 pionowe nad pr.r. (nad pięciolinią) i 4 krótkie pod l.r.

Krótkie akcenty w Wn2 (→Wn3)

EZTU

Akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji

4 długie

Mimo widocznych w A bardzo dużych różnic w długości znaków w t. 250, 252, 254 i 256, uważamy, że wszystkie one są akcentami. Znak w t. 250, który sam w sobie mógłby uchodzić za akcent długi, w kontekście dwóch następnych interpretujemy jako krótki. Z powodów omówio­nych w analogicznych t. 118-124, w tekście głó­w­nym podajemy ujednoliconą notację z czterema krótkimi akcentami, rozwiązanie to zastosowano także w Wn2 (→Wn3). Brak dwóch znaków w KF (→Wn1) to zapewne przeoczenie, a zmiany wprowadzone w Wa, z rozdwojeniem akcentów i charakterystycznym dla tego wydania użyciem akcentów pionowych – adiustacja.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.