Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 415-416

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

3 akcenty długie w A i Wf

!!!   miniat: 3 miary z akcentami, tylko górna 5-linia.                EZTU

 i > w Wn1

EZnieU

3 krótkie akcenty w Wa i Wn2

EZnieU1

..

Zapisane w A, trzy wyraźne akcenty długie odtworzono w Wn1 – bez widocznego powodu – w sposób wyraźnie zróżnicowany. W Wf przywrócono jednak notację A, w czym można upatrywać korekty Chopina. Zarówno w Wa, jak i w Wn2, Chopinowskie akcenty długie odtworzono jako zwykłe, krótkie akcenty.  

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf

t. 420-421

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: 3. miara 420 + dwie miary 421, tylko górna 5-linia, bez widełek.                        EZTU (prawy koniec 420, dokończenie 421 i łuk 421-2)

Łuki Wn1 (→WfWa)

EZnieU1 (prawy koniec 420 i łuk 421-2)

..

W A t. 420 jest ostatnim na stronie, a napisany z rozmachem łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację w następnym takcie. W t. 421 dokończenie łuku nie zostało jednak wpisane, co mogło utwierdzić sztycharza Wn1 w jego całotaktowym myśleniu (NB. ślady poprawek widoczne w t. 420 i 421 sugerują, że każdy z tych taktów był początkowo objęty jednym łukiem; błędny podział łuku na początku t. 421 został następnie skorygowany – być może przez Chopina – do wersji zgodnej z A). W Wn2 prawidłowo odtworzono intencję Chopina zawartą w A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 429-432

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

cresc. - - - - w A

!!!   miniat: nic.             TGTU 4 takty

cresc. w Wn1 (→WfWa)

Tu pusta klisza 

cresc. - - w t. 429 w Wn2

EZnieU (tylko 429)

..

Zlekceważenie kreseczek wyznaczających zasięg cresc. to częsta niedokładność pierwszych wydań Chopinowskich. Uzupełnienie kreseczek w Wn2 jedynie w t. 429 można tłumaczyć niedokładnością (jest to ostatni takt na stronie Wn2 – por. t. 469-474). Być może uznano jednak, że dalsze kreseczki są sprzeczne z widełkami  .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 430-433

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Podwójne łuki w A i Wn2

!!!   miniat: 3. ćwierćnuta 430 i pierwsza 431, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                       TGTU (na kliszy 3 (4) górne łuki)

Pojedyncze łuki w Wn1 (→WfWa)

Tu pusta klisza 

..

Sztycharz Wn1 (→WfWa) przypuszczalnie uznał podwójne łuki za niepotrzebną komplikację. Por. t. 472-480.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 433-437

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki od des1 w A

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Całotaktowe łuki w Wn (→WfWa)

EZnieU (4 łuki)

..

Zasięg czterech kolejnych łuków l.r. w A może sprawić kłopot przy odczytaniu – linie są pisane z rozmachem i krzyżują się z widełkami  i . Niedokładny jest zwłaszcza pierwszy łuk, w którym wątpliwy jest zarówno moment  rozpoczęcia, jak i zakończenia. Porównanie wszystkich czterech pozwala jednak stwierdzić, że łuki biegną zawsze od półnuty des1 do początku następnego taktu i w takiej postaci podajemy je w tekście głównym. Całotaktowe łuki wydań, choć niezgodne z A, mogły być wszakże zaakceptowane przez Chopina, gdyż jeśli uwzględnić autentyczne wartości rytmiczne, akcenty i pedalizację, to łuki mogą wpływać na wykonanie tylko w nieznacznym stopniu. Podobnie w t. 437-438.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A