mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 38

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

3 łuki w A

!!!   miniat: cały takt, tylko górna 5-linia, bez oznaczeń pod pięciolinią.                  TGTU

Wn1

1. łuk pół taktu, drugi nad 3. miarą, 3. = TGTU

Wf (→Wa)

jak war. 22, tylko 3. łuk do ostatniej nuty taktu

2 łuki w Wn2

1. = TGTU, drugiego nie ma, 3. jak TGTU ale od szesnastki fes1 (zaczęty wcześniej)
..

W tekście głównym podajemy łukowanie A, gdyż nic nie wskazuje na późniejszą Chopinowską ingerencję w którymkolwiek z wydań. W Wn1 pierwsze dwa łuki A odtworzono na tyle niedokładnie, że zasięg ich się w praktyce zmienił. Tak też – już bez niejasności – wydrukowano je w Wf (→Wa). Przedłużenie trzeciego łuku jest zapewne pomyłką sztycharza Wf (→Wa), a wersja Wn2, w której środkowy łuk całkiem pominięto jest z pewnością dowolna.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 39

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                TGTU

Krótki akcent w Wn (→Wf→Wa)

w miejsce długiego – krótki
..

Akcent w A jest wyraźnie większy od sąsiednich, toteż podajemy go w tekście głównym jako długi. Krótki akcent w wydaniach jest zapewne typową niedokładnością Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 40

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A

!!!   miniat: 3 miary, tylko górna 5-linia.           TGTU

 w Wn

od 2. do 14. trzydziestodwójki

 w Wf (→Wa)

od 1. do 15. trzydziestodwójki
..

Zdaniem redakcji, wcześniejsze niż w A umiejscowienie widełek  w Wn to skutek niestaranności sztycharza Wn1. Także odwrócenie kierunku znaku w Wf (→Wa) jest prawdopodobnie pomyłką, choć w tym wypadku rezultat brzmieniowy można uważać za co najmniej równorzędny w stosunku do oryginalnego zapisu A. W tekście głównym pozostawiamy niewątpliwie autentyczny znak A, ale wersję Wf można traktować jako pełnoprawny wariant wykonawczy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Odwrócenie znaku , Autentyczne korekty Wf

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A

!!!   miniat: od f1 do końca taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu (- - do).               TGTU

 w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Przedłużenie w Wn (→Wf→Wa) widełek  do końca taktu jest typowym przykładem rutynowej interpretacji tego typu znaków przez sztycharzy Breitkopfa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od szesnastki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuk od przednutki w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Wersja większości wydań jest najprawdopodobniej wynikiem niezrozumienia pisowni A – przekreślenie przednutki może być być uznane za początek łuku nad grupą szesnastek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn