Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 32

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk do szesnastki w A, Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.                TGTU

Łuk do ósemki w Wn1 (→Wf)

EZnieU

..

Niedokładny, za długi łuk Wn1 został w Wf odtworzony jako wyraźnie sięgający do ósemki c2. Błędu nie powtórzono ani w Wa, ani w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 33

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w A

!!!   miniat: 1. połowa taktu + ósemka b2, tylko górna 5-linia.                         TGTU

Łuk w Wn1 (→Wf)

dołem od półnuty do ostatniej drobnej nuty (c3)

Łuk w Wa

jak war. 22, ale dłużej, aż do ósemki b2

Łuk w Wn2

górą jak TGTU. Zasięg = war. 33

..

Obie wersje łuku, pojawiające się w wydaniach są niemal na pewno nieautentyczne. Wersja Wn1 (→Wf) jest zapewne po prostu niedokładna, podobnie wersja Wa. Natomiast w Wn2 jest prawdopodobnie próbą reinterpretacji zapisu A przy uwzględnieniu Chopinowskiej notacji analogicznych t. 14 i 82.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 33

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuk od 1. ósemki w Wn1 (→WfWa)

..

Mimo iż rozpoczęcie łuku w A od 2. ósemki nie ulega kwestii, w Wn1 (→WfWa) odtworzono go błędnie jako całotaktowy. Notację zgodną z A przywrócono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 34

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A, Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuki od 1. ósemki w Wn1

nie sięgać głęboko

Różne łuki w Wf

1. TGTU, drugi jak war. 12

..

Łuki w A zaczynają się od 2. ósemki półtaktowych figur. Pierwszy z nich, rozpatrywany osobno, mógłby być uznany za niejasny, ale inne łuki w podobnych figurach nie pozostawiają wątpliwości co do intencji Chopina. Mimo to w Wn1 każdy z łuków obejmuje pół taktu. Skrócenie 1. łuku w Wf jest prawdopodobnie tylko niedokładnością, przypuszczalnie zachęciło jednak sztycharza Wa do skrócenia także drugiego łuku. Łuki zgodne z A wprowadzono także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 36

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcent długi w A

!!!   miniat: akord na 3 i trochę miejsca na prawo, tylko górna 5-linia, bez łuku i radolcendo.               TGTU

Krótki akcent w Wn1

EZnieU

Bez znaku w Wf (→Wa)

Krótki akcent w Wn2

pod akordem

..

Znak akcentu w Wn1 jest podwójnie niedokładny – krótki i umieszczony po akordzie, którego dotyczy w bardzo czytelnej notacji A. Przeoczony w Wf (→Wa), został w Wn2 przesunięty na właściwe miejsce (bez zmiany kształtu).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn