mUltimate Chopin

op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 33

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

Dodajemy bemole ostrzegawcze przed b2 i b3. Znaki dodano już w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 37-38

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Ges1, des w KG i Wn2

!!!   miniat: t. 37 i 1. ósemka 38, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśniona 2. połowa t. 37.       TGTU bez kropki przedłużającej des

des-b, Ges w Wf

!!!      EZnieU

Ges1, des w Wn1

!!!      EZnieU5

Ges1, des w Wn3

!!!      TGTU 

B1, des w Wa1

!!!     EZnieU2

des-b, Ges w Wa2

!!!      EZnieU2

Ges1, des w Wa3

!!!      EZnieU4
..

W KG wersja rozpoczynająca się od Ges1 została wpisana przez Chopina w miejsce pierwotnej wersji Wf, zaczynającej się od seksty. To niewątpliwe ulepszenie zostało też wpisane w podkładzie do Wa1, w którym jednak odtworzono je niedokładnie – zarówno B1 na początku taktu, jak i brak łuku przetrzymującego des to zapewne błędy. Wa1 ma natomiast pominiętą w KG kropkę przedłużającą ćwierćnutę des. Tę niedokładność notacji KG poprawiono dopiero w Wn3, które dzięki temu jest jedynym źródłem, w którym wersja ostateczna zapisana jest bez błędów.
Wersje Wa2 i Wa3 to rezultat kolejnych adiustacji – w Wa2 wprowadzono wersję Wf (tylko w 1. połowie t. 37), natomiast w Wa3 przywrócono wersję ostateczną, ale w niedokładnie zanotowanej postaci zaczerpniętej z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty KG

t. 43

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

W KG (→Wn1), Wf i Wa1 przed ostatnią oktawą pr.r. (ces3-ces4) widnieją bemole. Znaki, zupełnie tu nieuzasadnione, musiały znajdować się także w [A], co jest bardzo wymownym przykładem niepewności Chopina w kwestii obowiązującego zestawu znaków przykluczowych, zwłaszcza ostatniego. Znaki usunięto w Wn2 (→Wn3) i Wa2, natomiast w Wn3 dodano je ponownie, co wskazuje na raczej mechaniczną pracę adiustatora Wa3, kopiującego wersje Wn1 bez analizy ich trafności.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 45-46

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

5 cyfr palcowania w KG (→Wn1) i Wn3

4 cyfry w Wf i Wa2 (→Wa3)

Bez palcowania w Wa1

6 cyfr w Wn2
..

W tekście głównym podajemy uzupełniające się palcowanie KG (→Wn1) oraz Wf i Wa, choć możliwe, że tylko to ostatnie zostało podane przez Chopina. Kopista bowiem, mając przed oczami te właśnie cztery cyfry, mógł pomylić figury i po wpisaniu prawidłowo dwóch pierwszych jedynek dopisać trzy ostatnie o cztery szesnastki dalej. W Wn2 dodano trzecią cyfrę w t. 45, natomiast w Wn3 rzekomy powrót do wersji Wn1 może być skutkiem niewyraźnego odbicia tej cyfry.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG