A (→Wn→Wf→Wa) ma tu wersję taką, jak w analogicznych t. 3, 11 i 51 (w Wa bez drugiego łuku). W obu zachowanych egzemplarzach lekcyjnych Mazurka, WfD i WfS, Chopin dopisał rozdrobniony rytmicznie wariant melodii, nawiązujący do t. 9 i 57. Tego typu wzbogacenie melodii poprzez wypełnienie większych wartości rytmicznych drobniejszymi jest jednym z ulubionych chwytów kompozytorskich Chopina, użytym np. w Mazurkach e op. 41 nr 1, t. 4 i 12; c op. 56 nr 3, t. 101 i 103; fis op. 59 nr 3, t. 115-117 i 123-125, a także w Walcu Es op. 18, t. 37-43 i 45-51. W samym op. 24 ten typ kształtowania melodii odnajdujemy w Mazurku b nr 4, t. 37-41 i 45-49, oraz C nr 2, t. 14 i 98 oraz 18-19 i 102-103. Nie należą też do rzadkości sytuacje, w których pomysł urozmaicenia pojawiał się na ostatnim etapie pracy nad utworem, czego wymownym przykładem są właśnie korekty w Mazurku C nr 2 czy zmiany w Mazurku cis op. 50 nr 3, t. 85 i 87. W tej sytuacji wydaje się uzasadnione uznanie zmiany wpisanej w WfD i WfS za definitywną.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD, Dopiski WfS, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Zmiany linii głównej
notacja: Wysokość
