mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wa

t. 5-6

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Klinik w A

!!!   miniat: t. 6-7, tylko l.r. bez pedału, z numerem taktu, ścieśnione.      Tu tylko klinik na początku t. 6

3 kropki w Wf (→Wn1→Wn1a→Wn2→Wn3)

Bez znaków w Wa2

!!!   pusto

5 kropek w Wa3 (→Wa4)

!!!    3x w t. 5, akordy w t. 6, 

6 kropek w Wn4 (→Wn5)

!!!     TGTU=6 kropek w t. 5-6
..

Jedynym znakiem staccato w A jest klinik na początku t. 6. Kropki w t. 6 zostały dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn1→Wn1a→Wn2→Wn3). Brak kropek w t. 5 jest niewątpliwie niedopatrzeniem Chopina, o czym świadczą znaki dodane w analogicznych t. 1, 9 i 13. Wersje Wa to wynik przeoczenia i późniejszej adiustacji. Podobna, lecz staranniejsza adiustacja w Wn4 (→Wn5), zdaniem redakcji trafnie oddaje intencję Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 5

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaków w AI

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Krótki akcent w Wn i Wa, prawdopodobny odczyt A

!!!    NOWE   TGTU    !!!!!!!!!!  krótki akcent nad nutą

Kropka i akcent w Wf

!!!    kropka pod, akcent nad (tak!)

Możliwa interpretacja A

!!!     akcent długi nad (dawne TGTU)
..

Oznaczenia dotyczące ćwierćnuty e1 są w źródłach niejasne. Przesunięcie w prawo akcentu w A można uważać za nieistotną niedokładność pisowni lub sugestię długości znaku. Jeszcze bardziej zagadkowa wydaje się wersja Wf, tym bardziej że najprawdopodobniej była ona korygowana – nad pięciolinią, na prawo od nuty widoczne są prawdopodobne ślady usuwania akcentu. Nie wiadomo też, dlaczego kropki staccato nie uwzględniono ani w Wn, ani w Wa.
W tekście głównym podajemy krótki akcent nad nutą, co łączy najpewniejsze elementy notacji źródeł. Alternatywnie, ze względu na kontekst melodyczny proponujemy akcent długi w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 5

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

W Wa1 najniższą nutą ostatniej miary pr.r. jest błędnie as1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych na 1. i 4. szesnastce ostatniej grupy. Ze względu na regularność figuracji można przyjąć, że Chopin miał na myśli his2-dis3 i dis3-fis3. Gdy grupa ta jest zapisana bez przenośnika oktawowego, tekst nie wymaga żadnych znaków i taką notację widzimy w Wf. W pozostałych źródłach użyto przenośnika oktawowego (tak jak w tekście głównym), co rodzi potrzebę sprecyzowania zapisu:

  • W KF (→Wn1) ostatnia tercja wpisana jest na błędnej wysokości, tak więc problem dotyczy tylko 1. tercji, przed którą nie ma żadnych znaków.
  • W Wa1 również nie ma znaków przed 1. tercją, dodano natomiast krzyżyki przed obiema nutami ostatniej tercji. Jest to niewątpliwie pomyłka, gdyż  przy dis3 ma sens tylko przed 1. tercją. W Wa2 (→Wa3) nie przeniesiono dotyczącego dis3, dodano jednak przed his2.
  • Wn2 (→Wn3) ma notację zgodną ze współczesnymi standardami, przyjętą także w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 5

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W Wa brak  przywracającego d4 na początku 2. grupy szesnastek. Ten raczej oczywisty błąd umknął uwagi adiustatorów Wa i nigdy nie został poprawiony. Zdaniem redakcji, jest prawdopodobne, że błąd popełnił kopista piszący podkład do Wa, gdyż w analogicznym t. 69, który w rękopisach był oznaczony jako powtórzenie t. 1, odpowiedni  był w Wa prawdopodobnie dodawany w druku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa