Zagadnienia : Dopiski WfS
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 74
- Następna »
t. 3
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Palcowanie l.r. zostało przez Chopina dodane w trakcie korekty Wf (→Wn,Wa). Chopin proponuje tu inny, nieco bardziej wymagający układ palców niż na początku utworu. Prawdopodobnie okazał się on zbyt trudny dla Jane Stirling, gdyż w jej egzemplarzu lekcyjnym (WfS) dopisane zostały cyfry sugerujące użycie wygodniejszego palcowania. Zdaniem redakcji, wpis, mimo iż zawiera tylko dwie cyfry, oznacza zmianę palcowania w całym takcie (być może o tym właśnie przypomina krzyżyk nad palcowaniem?), co w formie wariantowej proponujemy także w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||
t. 3-4
|
Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll
..
W tekście głównym zestawiamy uzupełniające się palcowania wpisane w różnych źródłach w tym takcie i jego późniejszych powtórzeniach: (por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 17). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS |
||||||||||||
t. 3-4
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
W tekście głównym podajemy palcowanie WfJ, uzupełnione na początku t. 3 przez zgodne z nim – w tej części, w której jest wpisane – cyfry zaczerpnięte z WfS. W WfJ widoczne są poprawki palcowania – w t. 3 nad szesnastką d2 zmieniono 4 na 3, a w t. 4 trzy ostatnie nuty opatrzone były początkowo cyframi 1 2 3. Przyjmujemy, że zmianę tę wprowadził lub wskazał Chopin. Autentyczność pierwotnej wersji, skądinąd zupełnie naturalnej od strony pianistycznej, jest bardziej problematyczna, a zgodnej z nią wskazówki Wa – praktycznie wykluczona. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
||||||||||||
t. 3
|
Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll
..
Zdaniem redakcji, jest znacznie prawdopodobniejsze, że brak przywracającego es1, co dałoby na końcu taktu e1, jest jednym z licznych tego typu przeoczeń Chopina – patrz np. uwaga do t. 8 i 12, a także do Preludiów A nr 7, t. 13 czy f nr 18, t. 8. Uważamy zatem, że bemole wpisane lub dopisane w ASz, KGS i WfS definiują lub przywracają tu jedyny poprawny tekst, który przyjmujemy tym samym jako główny. Wersja z e1 zajęła jednak trwałe miejsce w historii muzyki, np. jako temat wariacji Feruccia Busoniego (BV 213a) i Sergiusza Rachmaninowa (op. 22). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Dopiski WfS |
||||||||||||
t. 3-7
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
W tekście głównym podajemy niewątpliwie Chopinowskie palcowanie wpisane do WfD w t. 3 i 7. Kluczowy element tego palcowania – 4. palec dla półnuty ges2 – dopisany został także w WfS. Charakterystyczny dla aplikatury Chopinowskiej nadkład 4. palca nad piątym i zesunięcie 4. palca z czarnego klawisza na biały wskazane zostały także w analogicznych t. 22 i 78. Patrz też t. 14, 15-16 oraz np. Sonata b op. 35, cz. III, t. 31 czy Nokturn H op. 32 nr 1, t. 37. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfS |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 74
- Następna »