Zagadnienia : Wahania Chopina

t. 3-4

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

  w AT

!!!   miniat: ostatnia triola t. 2 i pierwsza t. 3 + pół t. 4, z numerem t. 3, tylko górna 5-linia, bez palców.       Tu  od 10. ósemki t. 2 do końca t. 3 (prawy koniec jak TGTU) oraz  od 4. nuty t. 4 do 4. nuty t. 5

Bez znaków w AW

!!!   miniat: nic.    Tu pusta klisza 

  w KDP

!!!     t. 3=TGTU; t. 4 od 4. ósemki do końca (prawy koniec jak TGTU)

  w KG (→Wn), Wf i Wa

..

Różnice zasięgu widełek dynamicznych, mimo że dość wyraźne, mają w praktyce minimalny wpływ na interpretację tych znaków.
Brak widełek w AW może świadczyć nie tyle o wahaniu Chopina, ile o jego roztargnieniu. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 3

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

..

Chopin wahał się, czy umieszczać ostrzegawcze be­mo­le przed des1des3. Znaki są w najwcześniej­szym źródle (AT) oraz w wersji opublikowanej, obejmującej KG (→Wn), Wf i Wa. Natomiast w KDP jest tylko drugi z nich, a w AW był pierwszy (w l.r.) ale Chopin go ostatecznie skreślił. Mimo to w tekście głównym podajemy właśnie ten , przywrócony w późniejszych źródłach i – zdaniem redakcji – uzasadniony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A , Ostatni znak przykluczowy

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Tu, a także w t. 12, ale nie w t. 39, w Wfkor Chopin skreślił chorągiewki szesnastkowe dla trytonu dis1-a1 w dolnym głosie, zmieniając tym samym jego wartość rytmiczną na ćwierćnutę. Korekty nie uwzględniono jednak w Wf (→Wn,Wa), mimo że anulowanie tych zmian nie zostało oznaczone w sposób jednoznaczny:

  • w t. 4 obok wyraźnie skreślonych chorągiewek dopisany jest znak przypominający szesnastkę, który można ewentualnie interpretować jako sygnał przywrócenia chorągiewek;
  • w t. 12 skreślenie chorągiewek pozostawiono bez komentarza, ale na marginesie wykreślono uwagę – nie całkiem czytelną – dotyczącą prawdopodobnie usunięcia owych chorągiewek.

Widać, że początkowa i – jak się okazało – ostateczna koncepcja jednorodnej brzmieniowo i pianistycznie partii pr.r. była do samego końca procesu publikacji Etiudy poddawana przez Chopina wewnętrznej weryfikacji. Patrz t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 4

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Bez przednutki w KG (→Wn)

Przednutka w Wf (→Wa)

Wariantowa propozycja redakcji

..

Nie jest jasne, czy Chopin chciał mieć przednutkę już w tym takcie – występuje ona bez żadnych wątpliwości w t. 10, 22, 30 i analog. Ozdobnik został skreślony – zapewne przez Chopina – w KG, ale pozostał w Wf mimo kilku korekt i wyraźnych śladów opracowywania w egzemplarzach lekcyjnych. Z tych względów w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty KG

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Wersje AI

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez palcowań, łuku i dynamiki.        Tu w 1. połowie oba głosy na laskach w dół (jako dolny głos), bez 2. szesnastki a1; nad tym górny głos wiązany po dwie szesnastki h1-cis2 cis2-h1.       W 2. połowie górny głos = ósemka a1 (transkr) z kropką (red) i szesnastka h1; dolny = TGTU.   Nad 1. szesnastką taktu gwiazdka odnośnika; odnośnik u dołu strony: (transkr) osia: / (red) ossia:  (krój jak cresc.) i przykład na pięciolinii 4 mm, 1. pół taktu = TGTU

Wersja A (→WfWn,Wa)

!!!! TGTU

..

Na etapie pisania AI Chopin poszukiwał jeszcze najlepszej kontynuacji melodycznej dla pierwszej, pięciotaktowej frazy. W 1. połowie taktu po wielokrotnych skreśleniach zapisał dwie wersje, z których ostatecznie przyjęta została druga, oznaczona w tym rękopisie jako ossia. Jedyna wersja 2. połowy taktu została później zmieniona w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina