mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Wahania Chopina

t. 1

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W A widać, że Chopin na obu pięcioliniach wpisał początkowo  jako oznaczenie metrum. Ponadto w pozostawionych ostatecznie 6/8 widoczne są jeszcze (także na obu pięcioliniach) niewielkie skreślenia, które wydają się być cyframi poprzedzającymi cyfry 6, choć trudno zgadnąć, co miałyby one znaczyć. W każdym razie jest to przykład wahania Chopina, gdyż napisana wcześniej KFI ma metrum 6/8, tak jak wersja ostateczna.

te jedynki – nasuwające się w naturalny sposób przypuszczenie, że po zrezygnowaniu z  Chopin zaczął pisać 12/8 jest nie do pogodzenia z logiką pisania

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany metrum , Poprawki A , Wahania Chopina , Skreślenia A

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W Wfkor Chopin dopisał kropki staccato także pod szesnastkami dolnego głosu pr.r. (w t. 4 tylko pod pierwszą). W późniejszej korekcie ponownie zmienił zdanie, tak iż w Wf (→Wn→Wa) kropek tych ostatecznie nie ma. Znaków staccato nie ma też w Ao, w którym byłyby one jednak sprzeczne z dłuższymi wartościami rytmicznymi omawianych dwudźwięków. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Oktawy w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: ten takt ścieśniony, tylko dolna 5-linia.    Tu oktawy w t. 2 i 6. Na kliszy oktawa w t. 2 z kropką staccato

Tylko A w Ao

!!!    pojedyncze nuty x2, w t. 2 z kropką
..

Brak w Ao dolnej oktawy na początku t. 2 i 6 sugeruje wahanie Chopina, jeśli chodzi o jej obecność – oktawy znajdują się zarówno w KLI, reprezentującej najwcześniejsze stadium notacji Etiudy, jak i w Wf (→Wn,Wa), kończącym proces kształtowania się tekstu utworu. Podobnie w t. 10, 14, 37 i 41.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 2-11

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Bez as w A

!!!    miniat:    4 ostatnie 16-ki t. 2 i pierwsza w t. 3, obie 5-linie, bez palcowania, scieśnione w pionie.       Tu 12. nuta l.r. to f1 zbiegnięte z pr.r. (bez ligi as). Dolny głos pr.r. (ósemka z kropką i 16ka) z wiązaniem do góry (jak w t. 4). To wspólne f1 przesunąć w prawo o 16.

as w Wf (→Wn)

!!!    TGTU

as i palcowanie w Wa

!!!    TGTU
..

Zapisaną w A wersję ostatniej szesnastki t. 2 i 10 Chopin zmienił korygując Wf (→Wn,Wa). Ślady tej korekty są w Wf wyraźnie widoczne w obu taktach. Co ciekawe, w t. 2 A miał początkowo wpisaną jeszcze inną wersję, w której prawdopodobnie występowała nuta as, choć bez łuku przetrzymującego ją do następnego taktu.

W t. 2 dodaną nutę as opatrzono w Wa cyfrą palcowania '3'. Uwzględniamy ją w tekście głównym zamiast identycznej wskazówki na początku następnego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: pół t.3, bez palcowań, tylko górna 5-linia.    TU=TGTU (same 16-ki

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę
..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach (a także ich późniejszych powtórzeniach) naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu