mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy powtórzone Wn

t. 6-11

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

Podobnie jak w Preludium fis nr 8, Chopin uważał, że środkowe nuty triol nie wymagają znaku chromatycznego, jeśli odpowiedni znak był wpisany przed położoną oktawę wyżej nutą górnego głosu. W A (→KF→Wf) i KGS nie ma ani jednego z 8 potrzebnych znaków –  c i d w t. 6, g w t. 7, c w t. 9-10, d w t. 10-11 i  dis w t. 11. W pozostałych wydaniach uzupełniono większość znaków, jednak żadne nie ma w pełni poprawnego tekstu:

  • w Wn1 dodano 6 znaków – pominięto  c w t. 10 i  dis w t. 11;
  • w Wn2 dodano do nich tylko  w t. 11;
  • w Wa1 dodano 5 znaków – pominięto  d w t. 6 i 10 oraz  dis w t. 11;
  • w Wa2 dodano do nich tylko  d w t. 6 i 10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W źródłach nie ma znaku przed górną nuta tercji na 4. ósemce taktu, tak iż należałoby ją odczytywać jako e-ges. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina – charakterystyczny postęp f(-d1) – e-g – es-a pojawia się w Preludium 10 razy (nie licząc tego miejsca), zawsze z g, także gdy jest poprzedzony sekstą ges-es (w t. 41). Analogiczne postępy występują wielokrotnie także w innych kontekstach harmonicznych, zawsze z małą tercją na drugiej ósemce. Chopin miał więc pełne prawo uważać za oczywisty w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 7

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Punktowana półnuta w źródłach

!!!   miniat: wycinek,                  Tu kropka przedłużająca półnutę gis

Półnuta proponowana przez redakcję

!!!   miniat: corel.                        TGTU = Tu bez kliszy 
..

Zatrzymanie gis aż do końca taktu, jak jest w A i wszystkich pozostałych źródłach, jest niewygodne pianistycznie i praktycznie niesłyszalne na tle granego z pedałem trylu w basie. Jest to więc niemal na pewno pomyłka Chopina, który nie zwrócił uwagi, że w tym takcie – inaczej niż we wszystkich analogicznych – pierwsza nuta taktu nie jest częścią akordu na jego 3. mierze.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 7

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

h-cis1 w AI, Wf2 (→Wa) i Wn3

AI, Wf2, Wa, Wn3 TGTU= h-cis

min. szesnastka

cis1-dis1 w Wf1 (→Wn1→Wn2)

Wf1, Wn1,2 szesnastka cis-dis

min. tylko szesnastka
..

Sekunda cis1-dis1 w Wf1 (→Wn1→Wn2) to niewątpliwy błąd (najprawdopodobniej sztycharza), o czym świadczy h-cis1:

  • występujące w AI,
  • wprowadzone przez Chopina w korekcie Wf2 (→Wa),
  • występujące zgodnie we wszystkich źródłach przy powtórzeniu tego miejsca w t. 75.

Prawidłowy tekst Wn3 to zapewne rezultat korzystania przy adiustacji z egzemplarza Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 7-15

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

..

W t. 7 i 15 źródła nie mają krzyżyków nad mordentami. Brzmienie górnej nuty nie ulega wszakże wątpliwości, a notacja jest – jak zwykle w takich sytuacjach u Chopina – niedokładna (w t. 7 dotyczy to tylko AI i Wn3 ze względu na błędne położenie znaku  w pozostałych źródłach). W transkrypcjach merytorycznych i tekście głównym dodajemy nieobecne znaki.
Podobnie w t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa