mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 487

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: nic.               TGTU

Krótki akcent w A (możliwa interpretacja→Wn→Wf→Wa)

zamiast długiego
..

Akcent w A na początku taktu, rozpatrywany w kontekście tego taktu, jest długi, jednak porównany ze znakami w poprzednich dwóch taktach może być też odczytany jako krótki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 492-493

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcenty długie w A (→KF,Wf)

!!!   miniat: wycinek, t. 492 i początek 493, tylko górna 5-linia.                            TGTU = 2 akcenty długie pod pr.r.

Krótkie akcenty w Wn i Wa

zamiast długich
..

W A różnica między akcentami długimi w pr.r. i krótkim akcentem na A w t. 493 jest wyraźna. W KF jest ona dostrzegalna, ale można ją łatwo uznać za nieznaczącą, związaną z naturalną niedoskonałością pisma odręcznego, co tłumaczy ujednolicenie znaków w Wn. Jeszcze trudniejsza jest ocena znaków w Wf – w całej, rozpoczynającej się tutaj części różnice między akcentami, mimo iż widoczne, nie wydają się sygnalizować odmiennego znaczenia. W omawianych taktach przyjmujemy, że są to długie akcenty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 494-501

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

8 akcentów długich w A

!!!   miniat: nic.                  TGTU

7 akcentów krótkich i 1 długi w Wn1

długi tylko 497

7 krótkich akcentów w Wf

same krótkie, 501 nic

8 krótkich akcentów w Wa i Wn2
..

Spośród wpisanych w A ośmiu akcentów długich, w Wn1 odtworzono w tej postaci tylko znak w t. 497, co oczywiście jest przypadkową niedokładnością. Znak w tym takcie jest nieco dłuższy także w Wf (→Wa), różnica jest jednak tak mała, że trudno ją uznać za znaczącą. W Wn2 wszystkie akcenty ujednolicono.
W Wf pominięto ostatni znak, w t. 501, zapewne wskutek przeoczenia. Akcent dodano w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 495

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Akcent krótki w Wa i KG (→Wn)

!!!   [miniat : ten takt, tylko dolna, bez resztek określeń.]

Akcent długi w Wf
..

Akcent długi Wf wydaje się tu lepiej współgrać z charakterem frazy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 495-515

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

11 akcentów długich w A (interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: nic.             EZTU Akc pr.r. długie

9 krótkich akcentów w KF (→Wn1)

EZnieU Akc pr.r. krótkie oprócz t. 505 i 507, gdzie nic

8 akcentów długich i 3 krótkie w Wf

EZTU Akc pr.r. długie oprócz 501, 503 i 505, w których EZnieU Akc pr.r. krótkie

10 krótkich akcentów i 1 długi w Wa

krótki 515

11 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

EZnieU Akc pr.r. krótkie
..

W całym tym fragmencie (do t. 515) akcenty pod półnutami dolnego głosu pr.r. mają różne długoś­ci, nie są też jednoznaczne, jeśli chodzi o kształt. W rezultacie ustalenie, czy w danym takcie Chopin miał na myśli akcent długi, czy krótki, jest bardzo problematyczne. Przyjmujemy, że są to akcenty długie, gdyż:

  • półnuty te są częścią motywu powtarza­nego jako ostinato, nie ma więc powodu, by je różnicować;
  • nawet najkrótsze z nich (t. 499, 507 i 515) są wyraźnie dłuższe od wszystkich akcentów l.r., niewątpliwie krótkich (t. 493-494, 496-502 i 508-515).

Podobnie jak w t. 311-333, pozostałe źródła nie zawierają śladów Chopinowskiej ingerencji w tej materii. Różnice wielkości znaków w KF są mini­malne, tak iż przyjmujemy – zgodnie z Wn – że są to krótkie akcenty. Fontana pominął przy tym znaki w t. 505 i 507, co uzupełniono w Wn2 (→Wn3). W Wf długość akcentów ustalamy, przyrównując je do niewątpliwie krótkich akcen­tów l.r. Daje to krótkie akcenty jedynie w t. 501, 503 i 505. Czy różnice te były zamierzone przez sztycharza, nie jest pewne, gdyż użycie dłuż­szych lub krótszych znaków nie jest ani muzycz­nie konsekwentne, ani odpowiadające różnicom w A. Wa ma krótkie akcenty wszędzie z wyjąt­kiem t. 515, w którym znak jest wyraźnie większy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności KF