Zagadnienia : Niedokładności KG

t. 35-36

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Początek łuku w Wa i KG (→Wn)

!!!   [od dis1 w t. 37. Miniatura 3 takty (35-37) prawa ręka cała na górnej pięciolinii]

Propozycja redakcji

..

Różnice między źródłami wydają się tu wynikać z niedokładności zapisu, a być może także z niezbyt precyzyjnej notacji samego Chopina. Z tego względu proponujemy łuk wzorowany na zgodnym frazowaniu analogicznych t. 117-118. Por. też t. 377-381.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 38-41

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A (→Wa)

..

Tylko w Wa odtworzono dokładnie notację łuków A. Wersja Wf mimo skrócenia łuków nie zmienia zasadniczej idei Chopinowskiego frazowania. Natomiast zarówno niedokładne łuki KG, jak i ich dowolna interpretacja w Wn wypaczają frazowanie oznaczone przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności KG

t. 39

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Kropki w KG (→Wn)

!!!   miniat: te akordy, tylko górna 5-linia.       EZnieU

Bez znaków w Wf1

Kliniki w Wf2 (→Wa,Wf3Wf4)

TGTU

..

[A] prawdopodobnie znajdowały się kliniki, gdyż Gutmann niejednokrotnie utożsamiał je z kropkami staccato (por. np. Etiudę F op. 25 nr 3, t. 49-52). Chopinowskie kliniki były zresztą często odtwarzane mylnie jako kropki także przez sztycharzy, natomiast błędne odczytanie kropek jako kliników praktycznie się nie zdarzało. Dlatego w tekście głównym podajemy kliniki, dodane w Wf2 (→Wa,Wf3Wf4) najprawdopodobniej na podstawie [A].

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf , Kliniki , Niedokładności KG

t. 40-41

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

 w A

 w KG (→Wn)

Bez znaku w Wf

 w Wa

..

Zarówno pominięcie znaku  w Wf, jak i jego nieznaczne wydłużenie w KG (→Wn) mają niewątpliwie przypadkowy charakter. Natomiast krótsze widełki w Wa mogą wynikać z interpretacji pisowni A – Chopin przedłużał napisany początkowo akcent długi i rezultat tych poprawek nie jest zupełnie jasny, gdyż część znaku w t. 41 ma postać pojedynczej poziomej linii.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 41-44

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

..

Podobnie jak w t. 20-24, w notacji [A] – za pisownię autografu uznajemy tu zgodną wersję KG i Wf – brakuje siedmiu niezbędnych znaków chromatycznych (kasowników), co jednak nie utrudnia prawidłowego odczytania tekstu. W Wa1 (→Wa2) notacja jest już nieco dokładniejsza (w stosunku do KG i Wf dodano 2 znaki pr.r. w t. 41), a kolejne 3 kasowniki dołożono w Wa3. Poprawną wersję ma Wn, z tym że w Wn1 nie ma znaków w 2. grupie t. 43, która graficznie jest identyczna z poprzednią (powtarzanie znaków w takiej sytuacji jest kwestią konwencji).
Niedokładna notacja występuje także w następnych dwóch taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG